145

3.2K 315 11
                                    

Unicode Ver

၁၄၅။ ခပ်ခွာခွာနေခြင်း

ရှောင်မေးက ရှုချင်းရီအား လွှတ်ပေးကာ သူမ၏မျက်ရည်များကို သုတ်ကာ ရှိုက်နေရင်းဖြင့်
"မမညန်ညန် ဗိုက်ဆာနေပြီလား?"

ရှုချင်းရီက သူတို့အနားမှခွာကာ မော့ဟန်၏အနားသို့ ကပ်လိုက်သည်။ ဟန်လျန်က သူမ၏အပြုအမူကို မြင်သည့်အခါ ရှုချင်းရီ၏လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့အနားသို့ ပြန်ဆွဲလိုက်သည်။ ရှုချင်းရီက ဟန်လျန်မှာ သူမလက်ကိုဆွဲထားသဖြင့် ဖယ်ထုတ်ပစ်လိုက်ချင်သော်လည်း တင်းနေအောင် ဖမ်းကိုင်ထားသောကြောင့် သူမရုန်းမရဖြစ်နေသည်။ ရှောင်မေးက သူတို့နှစ်ယောက်၏ အပြုအမူများကို သံသယအပြည့်ဖြင့် ရပ်ကြည့်နေသည်။

"ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ? မီးဖိုချောင်ကို သတင်းသွားမပို့ဘူးလား?"
ဟန်လျန်က သူမလက်ကို လွှတ်မပေးသေးဘဲ ရှောင်မေးကို ပြောလိုက်သည်။

ရှောင်မေးက ဟုတ်သားပဲဟု ရေရွတ်ရင်း မီးဖိုချောင်ကို အပြေးအလွှားထွက်သွားသည်။

"မင်းလက်ကိုမလွှတ်သေးဘူးလား? သူ့လက်တွေရဲနေပြီ"
မော့ဟန်က ရှောင်မေးထွက်သွားကာမှ ပြောလာသည်။

"သတိပေးတာကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ရှေ့နေကြီး။ ဒါပင်မယ့် ကျွန်တော့်မိန်းမကို ကျွန်တော်နာကျင်အောင် မလုပ်ပါဘူး"

"ဒါကတော့ သူ့ကိုယ်မှာ ဒဏ်ရာတွေ ဘယ်လိုလုပ်ရသလဲ ငါတို့မှ မသိရသေးတာ"
မော့ဟန်က ပြုံးရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။

"ဒါတွေက အရင်က! အခုထပ်မဖြစ်စေရတော့ဘူး"
ဟန်လျန်က ဒေါသထွက်သွားကာ လေသံမြင့်လာပြီး ရှုချင်းရီ၏လက်ကို ပိုတင်းအောင် ဖျစ်မိသွားသည်။

"ဟန်လျန် ရှင်ကျွန်မလက်ကို လွှတ်လိုက်တာ ကောင်းမယ်။ ကျွန်မ တကယ်နာနေပြီ"
ရှုချင်းရီက ပြောသည်။

ဟန်လျန်က သူမပြောသံကြားမှ သူမလက်ကို ကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူအရမ်းဖျစ်ညှစ်ထားသောကြောင့် သူမလက်ပင် သွေးမလျှောက်ချင်သလို ဖြစ်နေသည်။ ထိုအခါမှ သူမလက်ကို ပြန်နှိပ်ပေးနေသည်။

"တောင်းပန်ပါတယ်။ ကိုယ်မရည်ရွယ်ပါဘူး"

ရှုချင်းရီက သူမလက်ကို ပြန်ဆွဲလိုက်ပြီး
"ရတယ်"

If the Deep Sea forgets you (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now