Διαφορετικά Πλασμένοι

3.

Αριάδνη

Όλα κυλούσαν ήρεμα. Έκανα πολλή παρέα με την Ελεονώρα. Μου γνώρισε και την Κλειώ. Μπορώ να πω ότι περνάμε υπέροχα οι τρεις μας. Είναι υπέροχα κορίτσια.
Τώρα...από αγόρια...τίποτα.
Δεν έχω γνωρίσει προς το παρόν κανέναν.
Ααα τον Πάρη. Ο Πάρης δεν μου μιλάει καθόλου. Είναι αδιάφορος. Χέστηκα κιόλας.

Τώρα όσον αφορά το σχολείο τα πηγαίνω πολύ καλά. Γενικά τα περισσότερα παιδιά τα πηγαίνουν καλά. Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχουν κακοί μαθητές.

- Αριάδνη θα έρθεις απόψε στο πάρτυ; Με ρωτάει η Κλειώ ενώ καθόμαστε σε ένα παγκάκι του προαυλίου.

- Ποιο πάρτυ; Ρωτάω εγώ μη έχοντας την πάρα μικρή ιδέα.

- Ρε Κλειώ μπορεί να μην είναι καλεσμένη, λέει η Ελεονώρα.

- Ιιι μαλακία πέταξα έτσι; Ρωτάει η Κλειώ μετανιωμένη.

- Χαχαχ ναι αλλά οκευ. Ποιος κάνει πάρτυ τελικά; Ρωτάω.

- Ο Μάριος. Από το άλλο τμήμα. Απαντάει η Ελεονώρα.

- Ααα δεν τον πολύ ξέρω. Απαντάω με αδιαφορία.

- Μόλις θα τον πολύ μάθεις. Λέει η Κλειώ.

- Τι εννοείς;

- Γεια σας κορίτσια, πετάγεται μπροστά μας ένα αγόρι ψηλό και εμφανίσιμο.

- Αχχ με τρόμαξες ρε, λέει η Ελεονώρα.

- Χαχαχ σόρρυ. Λοιπόν. Μάριος, συστήνεται και μου δίνει το χέρι του.

- Αριάδνη, του λέω ενώ του δίνω και εγώ το χέρι μου.

- Ωραίο όνομα. Πολύ ωραίο όνομα, μου λέει.

- Ευχαριστώ, απαντάω.

- Αριάδνη μια και σε γνώρισα είσαι καλεσμένη στο πάρτυ μου απόψε. Στις 21:00. Θα έρθεις έτσι;

- Εε θα δω...δεν σας ξέρω και όλους, αποκρίνομαι.

- Για αυτό θα έρθεις για να μας γνωρίσεις. Θα χαρώ πολύ, λέει ο Μάριος ενώ φεύγει βιαστικά.

- Τελικά είναι καλεσμένη, λέει η Κλειώ.

- Δεν θα έρθω, λέω εγώ.

- Γιατί;;; Έλααα. Θα είμαστε και εμείςς θα έχεις παρέα, λέει η Ελεονώρα.

- Ναι καλά σου λέει η Ελεονώρα.

- Καλά θα δούμε, λέω εγώ ελαφρώς αδιάφορα.

Μετά το σχολείο πήγα σπίτι. Όπως μπήκα στο δωμάτιο μου άφησα την τσάντα μου και έπεσα μπρούμυτα στο κρεβάτι σαν πατάτα.

Ας καθόμουν έτσι για πάντα και τι στον κόσμο.

Δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω τις σκέψεις μου ακούω το κινητό μου να δονείται.

Το αρπάζω και βλέπω ένα μήνυμα από αριθμό τον οποίο δεν έχω αποθηκευμένο.
Το ανοίγω και διαβάζω το μήνυμα.

Άγνωστος

Ελπίζω να έρθεις απόψε...

Αριάδνη

Ποιος είσαι;

Άγνωστος

Ο Μάριος βρε. Θέλω πολύ να σε δω το βράδυ...

Αριάδνη

Εντάξει. Θα προσπαθήσω να παρευρεθώ.

Τι φάση;;; Από πού ξέρει το τηλέφωνό μου;;

Η Ελεονώρα! Μπα όχι η Ελεονώρα θα με ρωτούσε πρώτα.

"Η Κλειώ ρε μαλάκα", μου λέει η φωνούλα μέσα μου.

Η Κλειώ! Ανοίγω το κινητό μου και καλώ κατευθείαν την Κλειώ.

- Έλα Αριάδνη μου.

- Κλειώ έδωσες πουθενά το τηλέφωνό μου;;

- Όχι γιατί;

- Μου έστειλε μήνυμα ο Μάριος.

- Ααα ο Μάριος...

- Λέγε τι έκανες!

- Καλά μπορεί να του έδωσα λίγο το τηλέφωνό σου, λέει με αθώα φωνούλα.

- Καλαααα θα τα πούμε το βράδυ οι δυο μας...

- Αααα άρα θα έρθειςςς;;;

- Ναι έτσι λέω.

- Και πολύ καλά θα κάνεις. Λοιπόν ντύσου ωραία ε; Να κάνεις εντυπωσιακή είσοδο.

- Ναι σιγά ηρέμησε εσύ.

- Χαχαχαχ καλααα. Θα τα πούμεεε, λέει και μου το κλείνει στα μούτρα.

Αυτό κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει να το κάνει...

Συνεχίζεται...