Διαφορετικά Πλασμένοι

41.β.

~Ημέρα του Γάμου~

Πάρης

Δεν θα το πιστέψετε. Ήρθε επιτέλους η μέρα που περίμενα τόσο πολύ να έρθει.

Ήρθε η μέρα που θα κάνω την γυναίκα της ζωής μου ολοκληρωτικά δική μου.

Για πάντα.

Τα πάντα μου.

Έχω πάει στο σπίτι του Μάνου. Είμαστε όλα τα αγόρια.

Ο Μάνος, ο Μίλτος, ο Στέφανος και ο Μάρκος.

Με ετοιμάζουν.

Ξέρετε αυτό που λένε "στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό" ;

Ε κάτι τέτοιο παίζεται και τώρα.
Δεν με αφήνουν να ετοιμαστώ με την ησυχία μου.

Η Αριάδνη με τα κορίτσια είναι στο σπίτι μας.

Τηρήσαμε τις παραδόσεις.

Ανυπομονώ πολύ.
Φαντάζομαι την Αριάδνη μου νύφη.

Πόσο όμορφη θα είναι...

Αριάδνη

"Σήμερα γα σήμερα γάμος γίνεταιιι"

Όλη την ώρα αυτό ακούω.

Η θεία Μυρτώ και η μητέρα μου δεν έχουν σταματήσει.

Αφήστε που κλαίνε και συνεχώς.

Ας περιμένουν τουλάχιστον να παντρευτούμε και κλαίνε μετά.

Στο σπίτι γίνεται ένας χαμός.

Έχουν πανικοβληθεί όλοι και εγώ είμαι χαλαρή. Προς το παρόν...

- Για ηρεμήστε! Θα προλάβουμε. Κι αν αργήσουμε και λίγο δεν παθαίνει τίποτα, λέω.

- Αχ έλα Αριάδνη τελείωνε, λέει η Κλειώ.

- Κλειώ σταμάτα. Άσε με να φάω λίγο ακόμα γιατί δεν μπορώ. Το παιδί ζητάει τροφή, της λέω.

- Ναι αλλά έτσι δεν θα προλάβουμε τίποτα!

- Το είπαμε αυτό! Και σας είπα θα προλάβουμε!

- Αχ παντρεύεται το κοριτσάκι μου, λέει η θεία Μυρτώ.

- Αχ Παναγία μουυυ, λέω και τρώω την τελευταία μπουκιά από το κέικ.

Παιδιά συγνώμη κιόλας που με έχει πιάσει μία απερίγραπτη πείνα.

Μετά από ώρα είμαι έτοιμη.

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη.

Πραγματικά είμαι πολύ όμορφη. Το νυφικό είναι υπέροχο. Το μακιγιάζ που μου έκαναν επίσης, αλλά και τα μαλλιά μου. Τίποτα το υπερβολικό.