Διαφορετικά Πλασμένοι

12.β.

Αριάδνη

Την επόμενη ημέρα ήρθε ο Πάρης. Έτρεξα στην αγκαλιά του και τον έσφιξα.

- Αγάπη μου, μου λέει και με φιλάει.

- Μου έλειψες, του λέω.

- Μόνο δύο μέρες και ούτε έλειψα αγάπη μου.

- Ναι αλλά μακριά σου δεν είμαι και τόσο καλά, του λέω και με φιλάει.

- Κι εμένα μου έλειψες αγάπη μου, μου λέει.

- Η μικρή;

- Κοιμάται. Το πρωί παίξαμε πολύ και τώρα κοιμάται για μεσημέρι, του λέω.

- Ααα το κοριτσάκι μου...

- Για πες μου. Κερδίσατε;

- Εννοείται μωρό μου, λέει και με φιλάει.

Καθόμαστε στον καναπέ.

- Πάρη...

- Πες μου.

- Όταν θα πηγαίνεις Αθήνα θέλω να έρχομαι και εγώ με το παιδί.

- Γιατί αγάπη μου;

- Να σε βλέπουμε. Να μην είμαστε μακριά σου, του λέω.

- Τι σε έπιασε; Τόσο πολύ σου έλειψα;

- Ναι τόσο πολύ. Πάρα πολύ, του λέω και τον αγκαλιάζω.

Αν τον χάσω...

1 μήνα μετά

Δεν νιώθω καθόλου καλά τις τελευταίες μέρες. Νομίζω πως έχω αρρωστήσει.
Βέβαια υποψιάζομαι κάτι.
Για καλό και για κακό έχω πάντα ένα - δύο τεστ εγκυμοσύνης.
Ποτέ δεν ξέρεις.

Έχω όμως πολλά νεύρααααα.
Δεν ξέρω γιατί. Απλά χωρίς λόγο.

Φώναξα και στο κοριτσάκι μου χωρίς να το θέλω. Έβαλε τα κλάματα. Μετά την πήρα αγκαλιά και ηρέμησε. Δεν μπορώ να την βλέπω έτσι.

- Αριάδνη;

Πηγαίνω στο δωμάτιο μας που με φωνάζει ο Πάρης. Τον κοιτάζω.

- Που είναι η μπλούζα που πήρα πριν λίγες ημέρες;

- Εκεί που την έβαλες, του λέω λίγο απότομα.

- Ρε μωρό μου δεν είναι στην ντουλάπα, μου λέει.

- Ε και που θες να ξέρω, φωνάζω.

- Αριάδνη θέλεις να ηρεμήσεις λίγο; Μια ερώτηση σου έκανα. Πολλά νευράκια διακρίνω, μου λέει.

- Αυτά έχω κι άμα σου αρέσουν!
Συνεχίζω να φωνάζω.

- Είσαι χαζή; Τι φωνάζεις;