Διαφορετικά Πλασμένοι

8.β.

Αριάδνη

Φύγαμε από το σπίτι με την Μυρτώ. Έτρεξε κατευθείαν στην μικρή τσουλήθρα. Εγώ έκατσα σε ένα παγκάκι. Έριχνα ματιές συνεχώς στην Μυρτώ. Πάντα έχω έναν φόβο μέσα μου.

Δεν πέρασε πολλή ώρα και ένιωσα κάποιος να κάθεται δίπλα μου.
Γύρισα το κεφάλι μου και είδα προς έκπληξή μου τον Μάριο.

- Μάριε;

- Αριάδνη τι κάνεις;

- Καλά εσύ;

- Μια χαρά... Κοίτα Αριάδνη ήθελα να σου ζητήσω συγνώμη για ότι είχε γίνει παλαιότερα. Η συμπεριφορά μου ήταν απαράδεκτη. Τώρα που μεγάλωσα περισσότερο κατάλαβα πολλά, λέει ήρεμα ο Μάριος.

Φαίνεται σαν να έχει ηρεμήσει.

- Ντάξει Μάριε τώρα έχουν περάσει αυτά.

Κοιτάζει προς την Μυρτούλα μου.

- Κόρη σου;

- Ναι η Μυρτώ.

- Έχω ξανά περάσει και σε έχω ξανά δει με αυτό το κοριτσάκι. Είναι πολύ όμορφη. Σαν την μαμά της.

- Σε ευχαριστώ πολύ Μάριε. Δεν έχουμε και τις καλύτερες σχέσεις αλλά φαίνεται να έχεις αλλάξει λίγο.

- Έχω. Να σε ρωτήσω κάτι;

- Ναι.

- Πώς και τόσο μικρή έκανες το παιδί; Δεν δυσκολεύτηκες;

- Με την αγάπη όλα είναι εύκολα. Δεν είχαμε θέμα με το παιδί. Τα οργανώσαμε όλα μια χαρά με τον Πάρη.

- Μμμ ωραία...

Με φωνάζει η Μυρτώ.

- Συγνώμη, του λέω και σηκώνομαι και πηγαίνω προς την μικρή.

Θέλει να την βοηθήσω με την κούνια. Την σπρώχνω και δίπλα μου έρχεται ο Μάριος.

- Δεν θα μου την γνωρίσεις;

- Εε ναι. Αγάπη μου έλα να σου γνωρίσω έναν φίλο, λέω και την βγάζω από την κούνια βάζοντας την στην αγκαλιά μου.

- Γεια σου μικρή είμαι ο Μάριος, της λέει.

- Γεια...

- Εσένα πώς σε λένε;

- Μυλτώ.

- Ωωω τι ωραίο όνομα, της λέει.

Χαμογελάω και της δίνω ένα φιλί.

- Μπορώ να...να την πάρω μια αγκαλιά;

- Φυσικά, λέω και του την δίνω.

- Είσαι πολύ όμορφη μικρή μου.

Πάρης

Έκανα το μπανάκι μου και έψαχνα ρούχα για να φορέσω. Αφού ετοιμάστηκα έφαγα κάτι και μετά έφυγα για να πάω στην παιδική χαρά. Στον δρόμο συνάντησα κάποιους παλιούς συμμαθητές και μου έπιασαν την συζήτηση.
Ύστερα πήρα κατευθείαν τον δρόμο προς την Αριάδνη και την κόρη μου. Όταν έφτασα τους είδα αλλά η διάθεσή μου δεν παρέμεινε ίδια με προηγουμένως.

- Άσε τώρα την κόρη μου κάτω, λέω.

- Πάρη; Ήρθες, λέει η Αριάδνη και παίρνει απευθείας την Μυρτούλα από τα χέρια του μαλάκα του Μάριου.

- Μπα μπα μπα πως κι από εδώ; Ήλπιζα να μην σε έβλεπα, λέει ο Μάριος.

- Κι εγώ το ίδιο αλλά τώρα τσακίσου φύγε γιατί θα υπάρξουν χειρότερα.

- Σιγά ρε Πάρη, λέει η Αριάδνη και αμέσως μετά λέει στην μικρή να πάει στην τσουλήθρα.

- Πολύ απότομος είσαι φίλε, λέει ο Μάριος.

- Δεν θα ξανά αγγίξεις την κόρη μου και την κοπέλα μου. Μείνε μακριά μας.

- Πάρη σταμάτα δεν μας έκανε κάτι. Μου ζήτησε και συγνώμη για παλαιότερα, λέει η Αριάδνη.

- Και τον πίστεψες;

- Πάρη έχω αλλάξει, λέει ο Μάριος.

- Δεν θέλω να μας ξανά πλησιάσεις. Συνεννοηθήκαμε;

- Φεύγω. Θα τα πούμε Αριάδνη, λέει ο Μάριος και της κλείνει το μάτι.

Κοιτάζω την Αριάδνη.

- Πάρη...

- Αριάδνη σταμάτα, της λέω απότομα.

- Πάρη εσύ σταμάτα. Δεν σου έχει κάνει τίποτα.

- Και μόνο που σας κοιτάζει μου έχει κάνει πολλά.

- Είσαι υπερβολικός.

- Αριάδνη δεν θέλω να το συζητήσουμε τώρα.

Συνεχίζεται...

★Η ψήφος σας θα με βοηθούσε αρκετά. Ευχαριστώ πολύ★