Διαφορετικά Πλασμένοι

40.β.

Αριάδνη

Αχ κοριτσάκι. Ξανά.

Τα βλέμματα όλων ήταν γεμάτα χαρά.

Τεράστια χαμόγελα είχαν εμφανιστεί γύρω μου.

Ο Πάρης κάνει σαν τρελός πάλι.

Με έχει πιάσει και με φιλάει συνέχεια και δεν με αφήνει να μιλήσω και λίγο με τους υπόλοιπους.

- Θα μου χαρίσεις άλλη μια κόρη το πιστεύεις; Άλλη μια μικρή πριγκίπισσα, λέει ο Πάρης.

- Ναι αγάπη μου. Θα έρθει κι άλλο κοριτσάκι στην οικογένεια, του λέω.

- Έλα τώρα αυτά μετά οι δυο σας, λέει ο Στέφανος και γελάμε.

- Άσε τους ρε είναι ότι πιο όμορφο, λέει η Όλγα.

- Όπως η νονά και ο νονός, λέω στην Όλγα και στον Στέφανο.

- Είμαι πολύ συγκινημένη κορίτσι μου, λέει η Ιωάννα βουρκωμένη.

Πηγαίνω και την παίρνω αγκαλιά.
Δεν το περίμενε.

- Τώρα να περιμένετε και την δεύτερη εγγονούλα σας, λέω και έρχεται δίπλα και ο Νίκος και με αγκαλιάζει.

- Μετανιώνω τόσο πολύ, λέει η Ιωάννα.

- Σσσςς τα έχουμε ξεχάσει αυτά τώρα έτσι;

- Δίκιο έχει η Αριάδνη, λέει ο Νίκος.

- Σας θέλω στην ζωή μου, λέω με ειλικρίνεια.

- Α...α...αλήθεια κορίτσι μου;
Ρωτάει η Ιωάννα με τρεμάμενη φωνή.

- Αλήθεια. Ήταν λίγο δύσκολο στην αρχή αλλά πραγματικά σας θέλω. Αλλά θα το πάμε σιγά σιγά. Και θα είμαστε καλά, λέω.

- Αγάπη μου, λέει η Ιωάννα και με αγκαλιάζει ενώ κλαίει.

- Εε ηρεμία. Όλα καλά, λέω.

- Είμαι τόσο ευτυχισμένος αυτή τη στιγμή, λέει ο Νίκος.

- Αριάδνη, λέει η Όλγα και την κοιτάζω.

- Σαγαπάμε ρε, λέει στη συνέχεια η Όλγα και με αγκαλιάζει.

Της δίνω ένα φιλί στο μάγουλο.

- Τώρα σταματήστε δεν μπορώ να με πιάσουν τα ζουμιά κι εμένα. Ελάτε να καθίσουμε, λέω και υπακούουν.

Όλοι είμαστε τόσο χαρούμενοι.
Ο Πάρης είναι χαμογελαστός συνέχεια.
Κάθεται δίπλα μου και μου χαϊδεύει μία το χέρι, μία την κοιλιά, μία μου δίνει φιλιά, γενικά δεν με αφήνει ήσυχη.

Είναι πολύ χαρούμενος.

Αχ εγώ να δείτεεε.

Όσον αφορά τους γονείς μου.