Διαφορετικά Πλασμένοι

19.

Αριάδνη

Με το που φεύγει ο Μάριος αγκαλιάζω τον Πάρη τόσο σφικτά.
Ύστερα με κοιτάζει.

- Γιατί του άνοιξες;

- Δεν ήξερα ότι ήταν εκείνος, του λέω.

- Ανησύχησα πάρα πολύ για σένα μάτια μου, μου λέει και με φιλάει.

- Πάρη, λέω ενώ διστάζω λίγο.

- Πες μου, μου λέει ενώ με κοιτάζει.

- Δεν ξέρω αν πρέπει να στο πω...

- Τι είναι βρε μωρό μου;

- Είναι και κάτι άλλο που μου είπε ο Μάριος.

- Πες τα μου όλα, λέει θυμωμένος.

- Μου είπε πως αν δεν χωρίσουμε για να είμαι μαζί του θα στείλει δύο μπράβους να σε χτυπήσουν. Τώρα δεν ξέρω αν έπρεπε να στο πω αυτό. Αλλά μην αντιδράσεις. Μην του κάνεις κάτι. Φοβάμαι για σένα, του λέω ενώ έχω βουρκώσει.

- Τι έγινε λέει; Έχει τα κότσια και απειλεί ο μαλάκας;

- Πφφφ

- Θα του έρθει από εκεί που δεν τον περιμένει. Ας τολμήσει να με ενοχλήσει.

- Βέβαια από το να σου κάνει κακό προτιμώ να είμαι μαζί του, λέω και ο Πάρης με κοιτάει άγρια ενώ βγαίνει από την αγκαλιά μου.

- Τι είπες;

- Πάρη...

- Μήπως σε έπεισε και θέλεις να γυρίσεις πίσω σε εκείνον; Μήπως είχε δίκιο σε ότι έλεγε; Αριάδνη λέγε.

- Τι λες Πάρη;

- Μήπως με δουλεύετε πίσω από την πλάτη μου; Και εσύ και ο άλλος;

- ΤΙ ΛΕΣ;

Τώρα έχω αρχίσει και κλαίω πραγματικά.

Με κοιτάζει και το πρόσωπό του χαλαρώνει.

- Συγνώμη μωρό μου, λέει και με αγκαλιάζει.

Τον σπρώχνω.

- Ωραία εμπιστοσύνη μου έχεις. Τι είναι αυτά που σκέφτεσαι; Έκανα τα πάντα για να είμαι μαζί σου. Και εσύ συνεχίζεις να με πληγώνεις με τα λόγια σου, λέω.

- Όχι Αριάδνη, δεν είναι έτσι.

- Και πως είναι; Ωραία σχέση. Με μηδενική πίστη.

- Κάνεις λάθος.

- Μήπως κάνω λάθος που είμαι μαζί σου;

- Αυτό να μην το ξανά πεις ποτέ, λέει και με βάζει στην αγκαλιά του.

- Ρε Πάρη...