Διαφορετικά Πλασμένοι

2.β.

Αριάδνη

Αφού κοίμησα την μικρή πήγα στην κρεβατοκάμαρα. Έκλεισα ελάχιστα την πόρτα και γύρισα και είδα τον Πάρη να με κοιτάζει.

- Έλα ξάπλωσε, μου λέει.

- Ναι τώρα μωρό μου, λέω και βγάζω την μπλούζα μου για να βάλω την πιτζάμα μου.

Καθώς έχω πλάτη στον Πάρη νιώθω το άγγιγμα του γύρω από την κοιλιά μου και την μέση μου. Γυρνάω και τον κοιτάζω ενώ περνάω τα χέρια μου γύρω από το σβέρκο του. Του δίνω ένα φιλί.

- Μωρό μου μην τα κάνεις αυτά τώρα...

- Πάρη απλά αλλάζω, του λέω.

- Με κάνεις να σε θέλω ακόμη περισσότερο, μου λέει και χαμογελάω.

- Δεν γίνεται τώρα το παιδί μόλις κοιμήθηκε, λέω.

- Ναι και άλλες φορές κοιμόταν και παραλίγο να έχουμε και δεύτερο, λέει και γελάω.

- Είσαι βλάκας.

- Και βλάκας και τρελός για σένα, μου λέει και με φιλάει στο λαιμό.

- Έλα ρε Πάρηηη. Αύριο θα ξυπνήσουμε νωρίς, του λέω και φαίνεται σαν να γκρινιάζω.

- Μωρό μου η ώρα είναι μόλις 9:30 το βράδυ και μέχρι τις 12 έχουμε λίγη ώρα...δεν νομίζω να κοιμηθούμε κατευθείαν, μου λέει αισθησιακά στο αφτί.

Αφήνω τις πιτζάμες μου στην άκρη και του δίνω ένα φιλί.

- Με έπεισες, του λέω και εκείνος χαμογελάει.

- Έτσι σε θέλω μωρό μου.

- Αλλά μέχρι τις 23:30.

- Κλείσαμε, μου λέει και με ρίχνει στο κρεβάτι.

Του βγάζω την μπλούζα και καθώς είναι από πάνω μου με φιλάει σε όλο μου το σώμα. Είναι ο ίδιος αισθησιακός Πάρης. Μόνο που έχουμε γίνει ένα τσακ πιο άγριοι. Μου αρέσει πολύ.
Τον φιλάω και τον δαγκώνω. Οι ανάσες μας έχουν βαρύνει και τον θέλω πιο πολύ από πριν. Βγάζω το παντελόνι μου και εκείνος μου βγάζει τα εσώρουχα. Περιεργάζεται το σώμα μου με το χέρι του και το βλέμμα του. Βγάζω μια γερή ανάσα καθώς με αγγίζει στο ευαίσθητο σημείο μου. Χαμογελάει και βγάζει την φόρμα του. Έχει μείνει μόνο με το μποξεράκι. Μπορώ να αντικρίσω ότι είναι αρκετά ερεθισμένος. Επειδή είμαι και λίγο βιαστική του το βγάζω απευθείας. Δαγκώνω τα χείλη μου και ο Πάρης το αντιλαμβάνεται. Με φιλάει απαλά σε διάφορα σημεία του σώματός μου κάνοντάς με να ανατριχιάσω.
Πάντα το καταφέρνει αυτό.
Αγγίζει την περιοχή μου με το μόριο του κάνοντάς με να τον θέλω περισσότερο.

- Πάρη τελείωνε...

Συνεχίζει να μην μπαίνει μέσα μου.

- Όχι μωρό μου. Πρώτα θα τελειώσεις εσύ, μου λέει.

Ενώ μου το λέει εισχωρεί ένα δάχτυλο μέσα μου και καταλαβαίνει πως είμαι πολύ υγρή. Για εκείνον.
Κατευθείαν εισχωρεί κι άλλο δάχτυλο κάνοντάς με να αναστενάξω.
Κουνάει τα δάχτυλά του μέσα μου με ρυθμό. Δεν αντέχω για πολύ και αφήνομαι στα δάχτυλα του.
Εκείνος χαμογελάει και εγώ κλείνω τα μάτια μου. Ύστερα παίρνω τη δύναμη και τον ξαπλώνω και πηγαίνω από πάνω του. Δαγκώνει τα χείλη του. Πιάνω με τα χέρια μου το μόριο του και "παίζω" με ήρεμες αρμονικές κινήσεις. Τον βλέπω να βγάζει έναν αναστεναγμό ευχαρίστησης. Χωρίς να το περιμένει το βάζω μέσα μου και αρχίζω να κουνιέμαι ρυθμικά. Με πιάνει από την μέση και σκύβω και τον φιλάω.

Μετά από κάποια ώρα τελειώνουμε τους 3-4 γύρους και η ώρα έχει πάει 1.
Πάλι καλά που συμφωνήσαμε και στην ώρα. Να δω πως θα ξυπνάμε.

Αλλά ήταν, είναι και θα είναι υπέροχος.

- Σε λατρεύω Αριάδνη, μου λέει ενώ εγώ ντύνομαι βάζοντας τις πιτζάμες μου.

- Εγώ όχι, του λέω.

Χαμογελάει γιατί ξέρει πως δεν το εννοώ.

- Είπαμε να τελειώναμε στις 23:30 ρε Πάρη, του λέω.

- Δεν φταίω εγώ μωρό μου. Εσύ δεν κρατιόσουν, μου λέει.

Του δίνω μία στο μπράτσο.

- Είσαι βλάκας.

- Ναι αλλά ωραίος βλάκας.

- Πολύ ωραίος, του λέω και τον φιλάω.

- Ντύσου όμως, του λέω.

- Γιατί δεν θέλεις να απολαμβάνεις το θέαμα;

- Πάρη ντύσου τώρα, του λέω.

- Ντάξει ρε μωρό μου. Λες και είναι κανένας άλλος μέσα στο σπίτι, λέει και τον κοιτάζω.

- Ναι δεν ξέρω αν το θυμάσαι αλλά έχουμε και ένα μωρό που κοιμάται. Και αν ξυπνήσει για τον οποιονδήποτε λόγο το πρώτο δωμάτιο που θα έρθει θα είναι αυτό εδώ, του λέω.

- Α ναι σωστά. Δεν φταίω εγώ που έμαθε να περπατάει γρήγορα, μου λέει.

- Εσύ φταις. Εσύ το έμαθες, του λέω και γελάμε.

Ντύνεται, ξαπλώνουμε, με παίρνει αγκαλιά και κοιμόμαστε.

Δεν αλλάζω τίποτα στη ζωή μου μέχρι στιγμής...κι ούτε πρόκειται...

Συνεχίζεται...

★Η ψήφος σας θα με βοηθούσε αρκετά. Ευχαριστώ πολύ★