Διαφορετικά Πλασμένοι

14.β.

Αριάδνη

Έφυγα από το σπίτι. Με έδιωξε κανονικότατα.

Πάλι καλά η Μυρτώ είναι μικρή και δεν καταλαβαίνει τι έχει συμβεί.

Πήγα στην θεία μου.

Της είπα ότι μαλώσαμε με τον Πάρη. Δεν μπορώ να της πω ότι χωρίσαμε.

Γιατί εγώ δεν έχω τελειώσει ακόμα με τον Πάρη.

Είμαι στο δωμάτιο μου και σκέφτομαι διάφορα.

Μετά παίρνω αποφασιστικά τηλέφωνο τον Μάριο.

- Ναι;

- Γιατί το έκανες αυτό Μάριε;

- Γιατί μωρό μου το άξιζες. Και ήμουν σίγουρος ότι δεν θα μιλήσεις εσύ πρώτη. Ήμουν σίγουρος ότι δεν θα έλεγες κάτι στον Πάρη.

- Μα με απείλησες.

- Έπρεπε κάπως να σε κρατήσω. Να σε πείσω. Και τα κατάφερα αρκετά καλά. Δεν θα πείραζα ποτέ την μικρή. Αυτή που ήθελα ήσουν εσύ από την αρχή.

- Είσαι μεγάλος μαλάκας.

- Κολακεύομαι, μου λέει και του το κλείνω.

Γαμώτο έπρεπε να τον ηχογραφήσω!
Σκατά.

Έχει περάσει άλλος ένας μήνας.
Το κέρατό μου. Και όλα παραμένουν σκατά. Δεν έχω πει σε κανέναν για την εγκυμοσύνη. Δεν φαίνεται καθόλου ακόμα. 2 μηνών είμαι τελικά. Όπως το είχα φανταστεί.

Ήρθε ο Πάρης να πάρει την μικρή σήμερα. Πήγα μαζί της όπως κάθε φορά. Ο Πάρης είναι ανέκφραστος κάθε φορά απέναντι μου. Δεν σηκώνει βλέμμα πάνω μου. Με αποφεύγει συνεχώς.

- Πάρη μπορούμε λίγο να μιλήσουμε;

- Λυπάμαι αλλά έχω κι εγώ δουλειές, μου λέει και παίρνει την μικρή βάζοντας την στο αμάξι στο καθισματάκι της.

- Πάρη για λίγο. Να σου πω μερικά πράγματα.

- Δεν έχουμε να πούμε κάτι. Επίσης νομίζω πως σου έχω πει να μην μου μιλάς; Στο έχω πει. Αντίο, μου λέει και μπαίνει στο αμάξι βάζει μπρος και φεύγει με την Μυρτώ.

Μπαίνω μέσα στο σπίτι με κλάματα.
Με βλέπει η θεία.

- Αγάπη μου δεν γίνεται να συμβαίνει αυτό κάθε φορά. Έχει περάσει ένας μήνας και είστε ακόμα τσακωμένοι;

- Θεία άφησέ το σε παρακαλώ...

- Μίλησε μου. Έχετε χωρίσει έτσι;

- Ναι, της λέω και ξεσπάω σε κλάματα.

- Γιατί αγάπη μου; Εσείς αγαπάτε ο ένας τον άλλον.