Διαφορετικά Πλασμένοι

49.β.

Αριάδνη

Υπέστη ένα σοκ από την αρρώστια της μικρής.

Πάλι καλά ήταν περαστικό.

Μίλησα και με την παιδίατρο της.

Όταν της δώσαμε το σιρόπι άρχισε να ιδρώνει άρα της έπεφτε.

Την επόμενη μέρα ήταν ήδη καλύτερα.

Ανέβασε άλλη μια φορά και μετά ήταν εντάξει.

Τρελάθηκα. Ανησύχησα πάρα πολύ.

Αλλά ο Πάρης έχει δίκιο.

Αυτά συμβαίνουν.

Έχουν περάσει λίγες μέρες από τότε.

Είπα στην γειτόνισσα να φέρει τον γιο της να παίξει με την Μυρτώ σπίτι.

Είναι πάνω κάτω στην ίδια ηλικία οπότε γιατί όχι.

Με το μωρό δεν υπάρχει θέμα. Είμαι συνέχεια δίπλα του. Και εγώ και ο Πάρης.

- Μαμά πότε θα έλθει ο Γιώλγοθ;

- Τώρα αγάπη μου. Μίλησα με την κυρία Μαρία. Θα τον φέρει.

Κατεβαίνει ο Πάρης από πάνω.

- Καλώς τον μου, λέω.

- Πως είσαι μωρό μου;

Ρωτάει ο Πάρης και με φιλάει.

- Μια χαρά. Το μωρό όλα καλά; Το είδες;

- Ναι κοιμάται η πριγκίπισσα μου, λέει ο Πάρης.

- Εε εγώ είμαι η πριγκίπιθθα, λέει η Μυρτώ με παράπονο.

- Ααα πρέπει να προσέχεις τα λόγια σου, του λέω.

- Αγάπη μου και εσύ είσαι και η αδελφούλα σου, λέει στην Μυρτώ.

- Όχι. Μόνο εγώ, λέει και σουφρώνει το μουτράκι της κάνοντας την θυμωμένη.

- Άρχισαν και οι ζήλειες. Έπρεπε να το περιμένω, λέω.

- Μυρτούλα μου. Εσύ είσαι η πρώτη μου πριγκίπισσα και η δεύτερη είναι η αδελφούλα σου, λέει ο Πάρης.

- Όχι. Μόνο μία πριγκίπιθθα υπάλχει, λέει η Μυρτώ και κοπανάει το πόδι της στο έδαφος.

Καλέ μου έχει μοιάσει.

- Ωχ έμπλεξα, λέει ο Πάρης.

- Τα ήθελες και τα έπαθες, λέω και αμέσως μετά μας διακόπτει το κουδούνι.

Πηγαίνω να ανοίξω και με ακολουθεί και ο Πάρης.

- Ποιος είναι;

- Ένας φίλος της Μυρτούς.

- Τιι;

Δεν του απαντάω και ανοίγω.