Διαφορετικά Πλασμένοι

46.β.

Αριάδνη

Ξέρω τώρα θα σκέφτεστε ότι μετά τον γάμο υπάρχει και ο μήνας του μέλιτος.

Το έχουμε συζητήσει με τον Πάρη και αποφασίσαμε να μην πάμε τώρα αλλά αφού γεννήσω και αφού μεγαλώσει λίγο και το δεύτερο κοριτσάκι μας.

Βασικά ούτε εκείνος θέλει τόσο να πάμε γιατί φοβάται για εμένα.

Λες και είμαι άρρωστη ρε φίλε.

Αλλά εντάξει ας μην το διακινδυνεύσουμε.

- Αγάπη μου πως είσαι;

- Καλύτερα.

Με ρωτάει γιατί έχω ξεράσει 300 φορές.

Τι στο καλό.

- Θέλεις να σου κάνω λίγο μασάζ;

- Τι μασάζ ρε Πάρη γαμώ;

- Καλά ρε Αριάδνη ηρέμησε.

- Έλα συγνώμη, του λέω και του δίνω ένα φιλί.

- Θέλεις να σου φτιάξω κάτι να φας ή να πιεις;

- Όχι σε ευχαριστώ.

- Καλά μωρό μου.

- Πάρη;

- Τι;

- Πώς με αντέχεις;

- Τι λες τώρα αγάπη μου;

- Πώς με αντέχεις βρε Πάρη; Έχω νεύρα χωρίς λόγο και ξεσπάω καμία φορά πάνω σου.

- Θα άντεχα τα πάντα από εσένα. Αρκεί να ήσουν εσύ καλά. Ξέρω πως τώρα δεν φταις σε κάτι εσύ αλλά οι ορμόνες σου. Σε ξέρω πλέον. Σε έχω μάθει. Και σαγαπάω.

Χαμογελάω και του πιάνω το χέρι.

- Σε όλα μαζί, μου λέει.

Καλά δεν μπορείτε να φανταστείτε τι περνάω. Έχω πολλά νεύρα. Δεν ξέρω γιατί. Λογικά φταίνε και οι ορμόνες όπως λέει και ο Πάρης.

Επίσης βρίσκομαι και σε μια ανησυχία γιατί βλέπω κάτι όνειρα συνεχώς με τον Μάριο. Θα πρέπει να το συζητήσω με τον Πάρη αυτό. Πφφ...

- Πάρη; Μπορούμε να μιλήσουμε λίγο;

- Ναι. Τι έγινε αγάπη μου;

- Κάθισε, του λέω.

- Σε ακούω, λέει και κάθεται δίπλα μου.

- Πφφ μήπως έχεις μάθει τίποτα για τον Μάριο;

Η έκφραση του αλλάζει.

- Γιατί ρωτάς;

- Να...τον σκεφτόμουν.

- Τι εννοείς Αριάδνη τον σκεφτόσουν; Γιατί σκέφτεσαι τον Μάριο;