Διαφορετικά Πλασμένοι

23.

Αριάδνη

Όλα κυλάνε ήρεμα.
Η Κλειώ και η Ελεονώρα έχουν τα αγόρια τους. Εγώ με τον Πάρη δεν είμαστε μαζί.

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΠΛΑΚΑ.

Είμαστε καλύτερα από ποτέ. Ο καθένας έχει βρει το ταίρι του.

Εγώ με τον Πάρη περνάμε πολύ όμορφα μαζί. Έχει ηρεμήσει το κλίμα και δεν έχουμε προβλήματα. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα ήμουν με αυτό το παιδί.

Α δεν σας είπα το σημαντικότερο. Έφτασε η πολυήμερη εκδρομή.

Ναι ναι ναι.

Θα πάμε Ιταλία 7 ημέρες.

Είμαι κατά ενθουσιασμένη.

Μεθαύριο φεύγουμε. Μου πρότεινε ο Πάρης να πάω να μείνω σπίτι του. Και τις δύο μέρες. Και μεθαύριο το πρωί να φύγουμε μαζί για το σχολείο.

Δέχτηκα. Ποιος μπορεί να φέρει αντίρρηση σε αυτό το πλάσμα;;

"Ναι άλλο που δεν ήθελες" , λέει η φωνούλα.

Καιρό είχε να εμφανιστεί αυτή.

Η αλήθεια είναι ότι θέλω να είμαι συνέχεια δίπλα του.

Πήγα σπίτι του έχοντας πάρει μαζί μου όλαααα μου τα πράγματα.  Την τεράστια βαλίτσα για την εκδρομή και μια πιο μικρή για τις μέρες που θα εμένα εκεί.

Πήγα και χτύπησα την πόρτα.
Δεν άργησε πολύ να ανοίξει.

- Μωρό μου, λέει και με αγκαλιάζει.

- Έφερα κάτι λίγα, λέω και γελάω.

- Πέρασε μέσα θα τα πάρω εγώ, μου λέει.

- Σε ευχαριστώ μωρό μου, λέω και περνάω μέσα στο σπίτι του.

Είναι υπέροχο. Πολύ καλά διακοσμημένο. Χρώματα ταιριαστά μεταξύ τους. Και είναι και μεγάλοοοο. Πολύ μεγάλο.

- Λοιπόν μωρό μου πάμε στο δωμάτιό μου;

- Εννοείται. Το σπίτι είναι υπέροχο, λέω.

- Δεν έχουμε αλλάξει το στυλ από τότε που έφυγε η μαμά. Είχε πολύ ωραίο γούστο. Οπότε αποφασίσαμε να το αφήσουμε έτσι, μου λέει και στο τέλος σπάει λίγο η φωνή του.

Τον πλησιάζω και τον αγκαλιάζω.

- Είναι υπέροχο. Όπως και εσύ, λέω.

- Τέλος πάντων. Έλα μαζί μου, λέει και μου πιάνει το χέρι και ανεβαίνουμε στον πάνω όροφο όπου είναι το δωμάτιο του.

Παιδιά έχω μείνει μαλάκας. Ασχέτως που το δωμάτιο του είναι τεράστιο έχει και ένα μεγάλο παράθυρο που αν κοιτάξεις φαίνεται η θέα του σπιτιού. Αυτή η πισίνα φαίνεται καλή για το καλοκαίρι... Αλλά μην κάνω όνειρα γιατί ο Θεός γελάει.

- Πως σου φαίνεται;

- Ουαου, λέω εντελώς αυθόρμητα.

Με κοιτάζει και γελάει.

- Χαίρομαι που σου αρέσει. Είσαι ευπρόσδεκτη να έρχεσαι όποτε θέλεις και το ξέρεις, μου λέει.

- Πάρη ξέρεις κάτι;

- Τι;

- Είμαστε τόσο διαφορετικοί αλλά τόσο ίδιοι ταυτόχρονα. Έχεις μάθει να ζεις διαφορετικά. Όσο μεγάλο κι αν είναι το σπίτι φαίνεται ότι δεν σας ενδιαφέρει τόσο να δείξετε τα πλούτη σας.
Βγάζει μια ζεστασιά και μια αγάπη που όλοι θα ήθελαν να έχουν, λέω και τον κοιτάζω γλυκά.

Με πλησιάζει και μου πιάνει τα χέρια.

- Ποτέ δεν ήθελα να είναι τα χρήματα πάνω από τα συναισθήματα. Ποτέ δεν ήθελα να δείξω πως έχουμε λεφτά. Και αυτό προσπαθήσαμε να το δείξουμε και με την εμφάνιση, την διακόσμηση... Δεν χρειάζεται κάποιος να φοράει πανάκριβα ρούχα μόνο και μόνο για να δειχθεί. Θέλω να έχω κοντά μου ανθρώπους που με θέλουν όχι για τα λεφτά μου. Αλλά για αυτό που είμαι. Να με αγαπούν και να τους αγαπώ. Μπορώ να δώσω αγάπη. Και τα χρήματα είναι ένα τίποτα για εμένα. Δεν τα χρειάζομαι. Το μόνο που χρειάζομαι είναι αγάπη, μου λέει με τόση αλήθεια μέσα του.

- Θα έχεις αγάπη μου ανθρώπους που σε αγαπάνε για αυτό που είσαι. Πρώτη πρώτη εμένα. Θα είμαι δίπλα σου σε όλα, του λέω.

- Αριάδνη...

- Σαγαπάω Πάρη, σαγαπάω πολύ. Για αυτό που είσαι, του λέω.

- Κι εγώ σαγαπάω Αριάδνη, λέει και με φιλάει.

Αυτό το φιλί του...μόνο αυτό και τίποτα άλλο...το ναρκωτικό μου...

Συνεχίζεται...