Διαφορετικά Πλασμένοι

20.

Αριάδνη

- Αριάδνη, Αριάδνη, με φωνάζει η Κλειώ.

- Έλα ρε συ, της απαντάω ενώ κάθομαι στο παγκάκι πάνω στον Πάρη.

- Έχω να σου πω νέα, μου λέει.

- Ακούω.

- Εμ, λέει και μου δείχνει με τα μάτια της τον Πάρη.

- Ααα μήπως να φεύγω; Ρωτάει ο Πάρης.

- Όχι όχι. Κλειώ ξέρει τα πάντα λέγε μην ανησυχείς, της λέω.

- Για τον Μίλτο; Ρωτάει η Κλειώ.

- Ναι ναι, λέω.

- Καλά λοιπόν. Ήμουν στα αποδυτήρια και ήρθε και εκείνος. Δεν θα το πιστέψεις. Έκανε την πρώτη κίνηση, λέει η Κλειώ.

- Δηλαδή; Ρωτάω.

- Ρε μωρό μου την φίλησε λογικά, λέει ο Πάρης.

- Ακριβώς, λέει η Κλειώ.

- Εγώ το ήξερα από πριν. Μου τα είχε πει ο Μίλτος, λέει ο Πάρης.

- Ιιι και δεν μου είχες πει τίποτα; Ρωτάω.

- Όχι βέβαια, λέει ο Πάρης.

- Δεν έχει σημασία τώρα παιδιά αυτό. Το θέμα είναι ότι σήμερα θα βγούμε και έχω αγχωθεί, λέει η Κλειώ.

- Εσύ έχεις αγχωθεί; Ρωτάω την Κλειώ.

- Ναι ρε φίλε. Είμαι ερωτευμένη μαζί του, λέει.

- Να τες και οι αποκαλύψεις, λέω γελώντας.

- Έλα ρε μην κοροϊδεύεις, μου λέει.

- Θα σε βοηθήσω εγώ να το ξεπεράσεις αυτό. Θα έρθω από το σπίτι σου σήμερα μετά το σχολείο να σε βοηθήσω να βρεις και ρούχα και όλα, της λέω.

- Αλήθεια; Σε ευχαριστώ πολύ. Πάω να τα πω και στην Ελεονώρα. Που είναι;

- Ακριβώς απέναντι μας με τον Μάνο, λέω.

- Έφυγα, λέει και φεύγει.

- Αυτό που σας πιάνει άγχος δεν μπορώ να το καταλάβω, λέει ο Πάρης.

- Δεν πειράζει μωρό μου. Δεν χρειάζεται να τα καταλαβαίνεις και όλα, του λέω.

- Χαχαχ καλαά, λέει και μου δίνει ένα φιλί.

Μετά το σχολείο πήγα στης Κλειούς.
Καλέ αυτή έχει κατά αγχωθεί. Η Κλειώ που δεν κολλούσε σε αυτά. Τρίτη στην παρέα που είναι ερωτοχτυπημένη. Μπράβο.
Μπράβο μας!

- Αρχικά πες μου που θα πάτε;

- Είπαμε να συναντηθούμε στο πάρκο και μετά να πηγαίναμε μια βολτίτσα, λέει η Κλειώ.

- Υπέροχα. Έχεις και τέλεια ρούχα, λέω και της δίνω ένα συνολάκι.

- Δεν ξέρω τι κόλλημα έφαγα με αυτό το αγόρι, λέει.

- Ε μπορώ να καταλάβω όμως, λέω και γελάω.

- Σε ευχαριστώ για όλα πάντως. Μου έφυγε λίγο το άγχος, λέει.

- Χαχαχ μην αγχώνεσαι. Όλα θα πάνε καλά, λέω.

Αφού έφυγα από το σπίτι της αποφάσισα να μην πάω από τον ίδιο δρόμο αλλά να κόψω ώστε να φτάσω πιο γρήγορα. Έτσι κι έκανα.
Φτάνω και βάζω τα κλειδιά στην πόρτα. Πριν μπω μέσα νιώθω από πίσω μου κάποιον. Δεν προλαβαίνω να γυρίσω να δω ποιος είναι και με τραβάει προς τα πίσω. Βγάζω ένα ουρλιαχτό χωρίς να το καταλάβω. Έχει κλείσει την πόρτα και το στόμα μου. Μουγκρίζω.

- Σσσςςς. Εγώ είμαι. Μην φοβάσαι, λέει και βγάζει το χέρι του από το στόμα μου.

Γυρνάω και τον βλέπω.

- Αααα έχεις μαλακιστεί εντελώς, λέω.

- Τι είπες; Λέει ο Μάριος και με πλησιάζει απειλητικά.

- Φύγε. Και κόψε επιτέλους τις μαλακίες, λέω.

Καθώς πάω να ξανά ανοίξω την πόρτα με πιάνει και μου δείχνει το μαχαιράκι που κρατούσε.

Τι φάση;;; Μαχαίρι; Αλλά ας μην το ρισκάρω καλύτερα. Θα κάνω ότι μου πει.

- Θα με ακολουθήσεις τώρα ήσυχα και ωραία. Αλλιώς δεν ξέρω κι εγώ τι θα γίνει, μου λέει.

- Οκευ οκευ. Πάμε όπου θέλεις, του λέω.

- Μπορώ όμως πρώτα να πάρω ένα τηλέφωνο την θεία μου να της πω ότι θα αργήσω σήμερα;

- Να πάρεις και να της πεις ότι δεν θα κοιμηθείς εκεί σήμερα, μου λέει.

- Τι; Τι λες;

- Κάνε αυτό που σου λέω Αριάδνη, μου λέει άγρια.

- Ντάξει.

Παίρνω τηλέφωνο τον Πάρη.

Συνεχίζεται...

Τελικά ανέβασα κεφάλαιο!
Για εμάς που δεν είμαστε ερωτευμένοι σήμερα είναι καλό το κεφάλαιο 😂

Χρόνια πολλά στους ερωτευμένους λοιπόννν❤️