Διαφορετικά Πλασμένοι

28.β.

Πάρης

Είδα την Αριάδνη να ανεβαίνει τρέχοντας προς τα επάνω.
Δεν μπορούσα να την αφήσω μόνη της.

Παρεμπιπτόντως την Μυρτώ την έχω πάει στο σπίτι μιας φίλης της που γνώρισε στην παιδική χαρά. Είχα σκεφτεί πως θα υπήρχε ένα χάος στο σπίτι οπότε καλύτερα να μην ήταν η μικρή εδώ.

Άνοιξα την πόρτα και είδα την Αριάδνη να κλαίει.
Πόνεσε η καρδιά μου. Πήγα και την πήρα αγκαλιά. Έκλαιγε με λυγμούς. Ξέσπασε πολύ έντονα.

- Ξέσπασε αγάπη μου ξέσπασε, της λέω.

- Πάρη δεν το αντέχω άλλο, μου λέει.

- Σσσςς μωρό μου. Χρειαζόταν όλο αυτό. Ήταν για το καλό σου.

- Εσύ τους είπες να έρθουν;

- Ναι μέσω του Στέφανου.

- Γιατί; Γιατί ρε Πάρη;

- Γιατί αγάπη μου ξέρω πως είναι για το καλό σου. Και πως είχες ανάγκη να τα βγάλεις από μέσα σου. Έχω άδικο;

- Ρε Πάρη...

- Έχω άδικο;

- Πφφ όχι...

Τριτοπρόσωπη αφήγηση

Αφού έφυγε η Αριάδνη με τον Πάρη, στο σαλόνι έμειναν ο Στέφανος, η Όλγα και οι γονείς τους.

- Μαμά γιατί δεν μίλησες εσύ τουλάχιστον ποτέ; Γιατί δεν μας είπες ότι έχουμε αδελφή; Δεν είχατε κανένα δικαίωμα να μας την στερήσετε, λέει η Όλγα.

- Δεν μπορώ να το πιστέψω. Νίκο είναι η κόρη μας, λέει η Ιωάννα.

- Είναι πανέμορφη, λέει ο Νίκος.

- Έχω μετανιώσει. Νόμιζα πως αν αντικρίσω ποτέ αυτό το παιδί δεν θα αισθανθώ τίποτα. Αλλά είναι όλα τόσο διαφορετικά, λέει η Ιωάννα.

- Κι εγώ το ίδιο. Δεν μπορώ να το διανοηθώ. Είναι η κόρη μας. Δεν θα μας δεχτεί ποτέ, λέει ο Νίκος.

- Θέλει πολλή προσπάθεια αυτό. Και εσείς θα προσπαθήσετε να την φέρετε κοντά σας. Δεν έχει νιώσει ποτέ την αγάπη και την φροντίδα δύο γονιών, λέει ο Στέφανος.

- Έχεις δίκιο. Είμαστε οι χειρότεροι γονείς, λέει η Ιωάννα.

- Μην το λες αυτό. Απλά κάνατε ένα τεράστιο λάθος, λέει η Όλγα.

- Ασυγχώρητο, λέει ο Νίκος.

- Θα της ζητήσετε συγνώμη. Μπορεί στην αρχή να μην πάρετε θετική αντίδραση από την Αριάδνη. Και αυτό το θεωρώ λογικό αλλά είπαμε πως μετά θα επιμένετε και θα έρχεστε περισσότερο κοντά της, λέει ο Στέφανος.

- Πιστεύω πως και η Αριάδνη θα προσπαθήσει να σας δεχτεί όσο χρόνο κι αν της πάρει, λέει η Όλγα.

- Πολλές φορές την σκεφτόμουν αλλά δεν είχα ποτέ το θάρρος να την αναζητήσω, λέει η Ιωάννα.

- Θέλω να είμαστε θετικά προσκείμενοι, λέει ο Νίκος.

- Συμφωνώ με τον μπαμπά. Αφήστε το παρελθόν και αναζητήστε το παρόν. Σας χρειάζεται η Αριάδνη και εσείς εκείνη, λέει η Όλγα.

- Μαμά μπαμπά έχετε και ένα εγγονάκι. Και η Αριάδνη είναι ξανά έγκυος, λέει ο Στέφανος.

- Αλήθεια μου λέτε;
Ρωτάει η Ιωάννα.

- Ναι είναι πανέμορφη η μικρή, λέει η Όλγα.

- Δεν το πιστεύω, λέει ο Νίκος.

Η Ιωάννα έχει βάλει τα κλάματα.

- Ηρέμησε μαμά, λέει η Όλγα.

- Γιατί τα κάναμε όλα τόσο λάθος; Πώς μπορέσαμε να αφήσουμε τότε το κοριτσάκι μας; Πώς το κάναμε αυτό ρε Νίκο;

- Ότι και να πω δεν μας δικαιολογεί, λέει ο Νίκος.

- Λοιπόν εγώ λέω να φύγετε και εμείς θα μιλήσουμε στην Αριάδνη και θα προσπαθήσουμε να την πείσουμε να βρεθείτε αύριο. Να της πείτε πως έχετε μετανιώσει. Όσος καιρός κι αν πέρασε, λέει ο Στέφανος.

- Ναι συμφωνώ δεν είναι ποτέ αργά, λέει η Όλγα.

- Εντάξει παιδιά μου θα φύγουμε, λέει η Ιωάννα.

- Πάμε Ιωάννα. Πρέπει να ηρεμήσεις κιόλας, λέει ο Νίκος και φεύγουν.

Συνεχίζεται...

★Η ψήφος σας θα με βοηθούσε αρκετά. Ευχαριστώ πολύ★