Διαφορετικά Πλασμένοι

31.β.

Αριάδνη

Δεν το πιστεύω τι έχει γίνει. Και τα δύο αγόρια έχουν γεμίσει με μελανιές, γρατσουνιές και έχουν αίματα παντού. Η μπλούζα του Πάρη είναι αρκετά λερωμένη.

Είμαι τόσο τρομαγμένη. Στην αρχή φοβήθηκα που είδα τον Μάριο αλλά μετά φοβήθηκα ακόμα περισσότερο με την αντίδραση του Πάρη. Δεν τον έχω ξανά δει έτσι. Ξεπέρασε κάθε όριο.

Αφού έφυγε ο Μάριος και κάποια παιδιά άφησαν τον Πάρη εκείνος μετά από λίγο γύρισε και με βρήκε με το βλέμμα του.

Είχα τρομάξει με την όλη κατάσταση. Έκλαιγα. Φοβήθηκα και για τον ίδιο.

Με πλησιάσε και εγώ έκανα μερικά βήματα πίσω απομακρύνοντας με από κοντά του.

- Αγάπη μου, μου λέει.

Δεν μπορώ να του πω κάτι.
Είναι τραυματισμένος σε πολλά σημεία. Η μπλούζα του είναι σκισμένη. Το πρόσωπό του ματωμένο.

Όσο τον κοιτάζω μπόλικα δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου.

- Αριάδνη, λέει και με αγγίζει στο χέρι.

Το τραβάω απευθείας.

- Είσαι καλά;
Με ρωτάει.

Έχω πάθει ένα μικρό σοκ.

- Αγάπη μου...

- Πάρη. Τ...τι έκανες;

- Αριάδνη. Τον είδες; Τον είδες τι έλεγε; Τον μαλάκα.

- Αρκετά Πάρη, του λέω και με κοιτάζει με απορία.

- Τι αρκετά Αριάδνη; Άκουσες πως σε έλεγε;

- Άκουσα. Αλλά εκείνος είναι τρελός. Εσύ όμως;

- Αριάδνη δεν μπορούσα να τον αφήσω να μιλάει έτσι για εσένα.

- Και αποφάσισες να τον σκοτώσεις, λέω.

- Αν μας ξανά ενοχλήσει θα τον σκοτώσω.

- Τότε μείνε μακριά μου. Και από εμένα και από την κόρη μου, λέω.

- Τι; Τι λες;

- Πάρη τρόμαξα πάρα πολύ...

- Ναι γιατί εμφανίστηκε μπροστά μας ο μαλάκας.

- Πάρη σταμάτα. Δεν σε έχω ξανά δει έτσι. Δεν είσαι ο Πάρης μου. Ο καλός και ο γλυκός. Δυο μπουνιές οκευ. Αλλά εσύ πήγες να τον σκοτώσεις Πάρη. Το καταλαβαίνεις;

- Τι λες αγάπη μου;

- Έπρεπε να σε δεις με πόση μανία τον χτυπούσες. Νόμιζα ότι θα τον σκότωνες πραγματικά, λέω.