Mühür taşı gerçek mührüne kavuştuğunda kıyamet kopmalıdır. Her kıyametin sonunda, yitirilen hayatlar olur. Bu şeref hangimize ait?
•Parmağımı dövmesinin çemberinde dolaştırdım bir tur. "Hissediyor musun?" diye sordum acıyla. "Tam burada koca...
"Güller kırmızıdır Menekşeler mavidir Bal tatlıdır ama senin kadar değil"
🎶Agua- Roses are red🎶
Keyifle dinlemeniz için bir şarkı🎶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyandığımda Cesur yanımda yoktu ama sıcaklığını hala hissediyordum. Fazla uzaklaşmış olamaz diye düşündüm içimden. Yataktan kalkıp paytak adımlarla salona doğru ilerledim.
Onu mutfakta, ocağın başında görmeyi hiç beklemiyordum. Ben kapıdan belirir belirmez bana baktı ve güldü.
"Hey! Günaydın öpücüğüm," dedi dudaklarını bana doğru uzatarak. Onu kırmadım ve yanına yaklaşıp günaydın öpücüğünü sahibine verdim.
"Günaydın!" dedim ocağa bakarak. Bizim için krep yapıyordu. Yemek masasına baktım. Kahvaltı için gereken her şey vardı.
"Hatice hanım yok mu?" dedim masaya otururken. Cesur'da son krebi tabağa koyup ocağın altını kapattıktan karşıma oturdu.
"Bugün izinli," dedi tabağına bir krep alarak.
"İşinin ikinci günü izili ha?" dedim gülerek. "Harika bir patronsun."
"Ve harika bir sevgili," dedi kendiyle övünerek.
Önce hazırladığı masaya daha sonra Cesur'a baktım. Parıldayan gözlerle bana bakıyordu.
"Kesinlikle!" dedim büyük bir iştahla. Tabağına aldığı bir parça peyniri görünce de güldüm.
"Yemek zorunda değilsin Cesur," diye mırıldandım. Benim için öğünlerinden fedakarlık ediyordu ve alışkın olmadığı yemekleri yemek için kendini zorluyordu.
"Ama yemek istiyorum. Kurt gibi açım!" dediğinde yaptığı benzetmeye ikimiz de güldük.
"Bizim için bir planım var," dediğinde çayımı tekrar masaya bıraktım.
"Neymiş planın?" dedim merakla. Çocuk gibi heyecanlıydı ve sanki bir bayram havası vardı üzerinde. Bu hali beni duygusallaştırdı.
"Buraya tekrar döndüğünden beri birbirimize yeterince vakit ayıramadık," diye konuya girdi. Bir anda ciddileşmesi beni de tedirgin etmişti.
"Sana kendimi yeterince iyi affettiremedim," dediğinde "Cesur," diye mırıldandım ama elimi tutarak beni susturdu.
"Eskiden yaptıklarım için çok pişmanım," dedi gözlerimin içine bakarak. "Aptal bir çocuktum. Daha kendi benliğimi bile kabullenememiştim ve o zamanlar seni reddetmek en basit şeydi benim için."
Acı bir şekilde gülümsedim. Bizim geçmişimiz büyük hatalarla doluydu ama şimdi karşımda bana aşkla bakan Cesur'u gördükçe hiçbir anımdan pişman değildim.
