Jaelyn's POV
Eto na ang araw na pinaka iintay ko ang araw na kung saan makaka usap ko na si Cadmus.
Inaamin ko kinakabahan ako sa maaring pwede kong malaman mula sakanya.
Pwede akong masaktan sa malalaman ko pero pinapangako ko sa sarili ko na tatagan ko ang sarili ko.
Ts! Duh! Naloko na kaya ako nang minsan magiging tanga pa ba ulit ako?.
Maaring umiyak ako pero sisiguraduhin kong babagon muli ako.
Madapa man ako pero babagon ako dahil alam kong may magandang plano si Lord para samin / sakin.
Humilata muna ako sandali sa kama at napag pasyahan ko nang bumangon para mag handa na.
Time check it's already 10:00 pm at 12:00 pm pa kami mag kikita manonood muna ako nang mga videos nang Got7.
Nang mag 11 na ay napag pasyahan ko nang gumayak na simple lang ang suot ko ngayon.
Jeans at Shirt na naka labas nang konti ang puson ko at may at rubber shoes lang.
Lumabas na ko nang bahay ko at nag drive na sa restaurant na pag kikitaan namin.
Saktong 12:00 nakarating na ko sa lugar na yun at saktong nandun na din siya at may mga naka handa nang mga pagkain.
Tumayo siya para alalayan akong umupo ". Thank you". Naka ngiting sambit ko tumango siya at ngumiti.
" Before we start let's have first our lunch". Sabi niya na ikinatango ko naman .
Nang matapos na kaming kumain ay eto na ang puso ko nakikipag karerahan na sa sobrang kaba.
Tumingin ako sakanya ". Cadmus—". Panimula ko pero naputol dahil sa sinabi niya " Jae let's end this". Sambit niya naluluhang napa tingin ako sakanya.
"W–what!?". Na uutal na sambit ko tumingin siya nang deretcho sa mga mata ko at muling sinabi sakin ang mga katangang iyon.
" Let's end this Jae, Alam kong marami tayong problema at dumagdag pa ko pero nahihirapan na ko jae kaya please mag hiwalay na lang muna tayo". Sambit niya napa luha ako dahil dun ". Madami na nga tayong problema pero bakit makikipag hiwalay ka? Nahihirapan? Cad ako nahihirapan din ako pero di ko kayang makipag hiwalay.. bakit ka naman makikipag hiwalay sakin?". Tanong ko sakanya.
Huminga siya nang malalim at pumikit sandali ". Dahil kami na ni Yvette nag kabalikan na kami jae akala ko ikaw yung gusto ko pero ..pero nung bumalik si Yvette dun ko na realize na mahal ko pa din siya ". Sagot niya sakin huminga ako nang malalim na dahil dun.
Mahal niya? Hm? So ano ako? Rebound.
Wala naman akong magagawa eh mag mumuka lang akong tanga kakahabol sakanya.
"Masaya ka ba sakanya". Tanong ko ". Oo Jae masayang masya". Sagot niya sakin bahagyang kumirot ang dibdib ko dahil dun.
Tumingin ako sakanya at ngumiti nang pilot ". Sige papayag akong maki pag hiwalay sayo basta sasaya ka sa piling niya". Sabi ko at daling dali akong umalis sa lugar na yun.
Tumakbo ako sa kotse ko pero bigla akong nabunggo akala ko malalaglag ako sa sahig pero may mga brasong pumalupot sa bewang ko.
"Shit! Miss are you ok?". Tanong nang lalaki tumayo ako at bahagyang lumayo sakanya
"Matthew"
"Quinn".
Sabay naming sambit napansin niya atang lumuluha ako kaya napa kunot siya nang noo
"Hey! Bakit ka umiiyak?". Tanong niya umiling naman ako at handa nang mag lakad nang kuhanin niya ang susi sa kamay ko ". Hey!". Sigaw ko sakanya pinag buksan naman niya ako nang pinto nang kotse.
" May alam akong lugar kung saan pwede mong isigaw ang lahat nang nasa saloobin mo". Sambit niya sumakay naman ako dahil gusto ko din naman ilabas ang lahat nang nasa saloobin ko.
**
Nakarating kami sa lugar na hindi ko alam haha.
Pero masasabi kong maganda ang lugar na ito tumingin siya sakin at sumenyas na sumigaw na ako.
"Ahhh!! Putangina!! Bakit.. bakit mo ko nagawang lokohin.. hayop ka... Mag sama kayong dalawa.. ahh!!.. mahal.. Mahal na mahal kitang .. gago ka.. magsama kayong dalawang manloloko.. Mahal na Mahal kita... Cadmus..". Sigaw ko at muling lumabas ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan naramdaman ko na niyakap ako ni Matthew.
" Shh— I'm here sige ilabas mo lang lahat nang yan nandito ako para makinig sayo". Pag papatahan niya sakin.
Lumipas ang ilang oras nandito kami ngayon ni Matthew sa loob nang tree house.
" So tell me what happen". Sambit niya ikiniwento ko sakanya ang lahat at muling umiyak.
Pinahan niya ako ". Tss! Sabi ko naman kasi sayo tayo na lang ulit". Sambit niya pinalo ko siya sa braso ". Gago!". Natatawang sambit ko sakanya.
"Jae walang mawawala kung susubukan ulit natin". Sambit niya sakin di ako sumagot tumayo ako at nag lakad papalabas.
"Pag iisipan ko". Sabi ko sakanya at lumabas na nang tree house
Tama bang gawin ko to? Kahihiwalay lang namin ni Cadmus at ito na? Tama ba to?.
Diba parang naging timer ako dahil dito. Mahal ko si Cadmus pero sinaktan niya ko.
Tas si Matthew we lagi siyang nanjan para sakin siya ang nagligtas sakin sa sakit na dinanas ko ngayon.
Umasa ako na di na niya ako lolokohin pero eto ang napapala ng mga tanong asa ng asa sa mga taong paasa.
Sobrang sakit at di ko kaya to ng mag isa bibigyan ko ba ng chance si Matthew o hihintayin ko si Cadmus.
Kasi umaasa ako na balang araw babalik siya sakin na baka naguhuluhan lang siya kung sino talaga samin ni Yvette.
Diba sabi niya mahal niya ko kaya babalikan niya ko , pero kung talagang mahal niya ko di niya ko hahayaang masaktan ng ganito.
Cadmus anong nangyari sating dalawa?
BINABASA MO ANG
Book1: Personal Assistant Ng Buhay Ko(Completed)
RomanceAno ang mangyayari kung mag kaka-salungat ang landas ng limang lalaking mga kinikilalang bad boys, at limang grupo ng mga babae na mga palaban. Ano nga ba ang mangyayari sakanila kung sila ay mag tatagpo ang kanilang landas, magiging palaban pa rin...
