Colleen's POV
*Flashback*
Masaya kaming nag kukulitan nila mommy at daddy sa kwarto ko eto yung time na gustong gusto ko dahil buo pa kami.
"Mommy!Daddy! Stop na po di na po ako makahinga ih".naka pout na Sabi ko sakanila.
"Mommy stop na daw di na daw maka hinga yung baby natin oh".masayang sabi ni Daddy kay mommy.
"Oh siya tara na muna kumain na tayo nagutom ako dun ah ".Sabi ni mommy kaya bumaba na kami para kumain.
Naging masaya naman yung childhood days ko nun eh pero dumating ang araw na makaka pag sira sa relasyon nang mommy at daddy ko dun na gumuho ang lahat
7years old ako nang mag kaisip at 7years old ko na maranasan ko na mang hiram nang daddy.
Dahil alam niyo kung bakit may kabet ang daddy ko sad but true is may anak ito sa labas simula nang dumating sila sa buhay namin lagi na lang akong nanlilimos ng atensyon sa daddy ko.
At ito ang matagal na niya inilihim saamin ni mommy .
"Daddy! Pwede ka po bang mag visit dito sa house po natin mishh na mishh na po kasi kita eh".naka ngiting sabi ko kay daddy sa phone nak ngiti pa din ako kahit di niya ko na kikita pero yung pag ngiti ko na yun unting unti na wawala dahil sa sagot neto.
"Colleen di pa pwedeng dumalaw si daddy eh kailangan ako nang kuya mo eh".Sabi ni Daddy bat lagi na lang yun yung inuuna niya di na ba niya ko lab.
"Daddy please".pag makaka awa ko sa daddy ko.
"Sorry! Colleen I have to go". At pinatay na nito ang phone bakit Colleen na lang tawag niya sakin dati baby pa tawag niya sakin.
Dumating ang birthday ko it's was may 9th birthday ansaya saya ko nun kasi pinah handa ako ni mommy at anduon din sila Kayt nun.
Masaya din ako dahil dadating ang daddy ko nag promise siya sakin na pupunta siya kaya sobrang saya ko dahil mag kakasama ulit kaming tatlo.
"Happy birthday my baby".bati sakin ni mommy at binigay yung gift niya sakin eto yung mga panahon na okay pa si mommy na di pa niya iniisip yung bagay na yun.
Inaantay ko si daddy pero dumaan yung hapon di pa rin dumarating si daddy kaya inantay ko pa rin siya dahil umaasa ako na darating siya na traffic lang siya nag promise siya eh.
"Baby tara na sa loob di na darating yung daddy mo gabi na oh!".Sabi sakin ni mommy tinignan ko si mommy at di ko na pigilan na maluha daddy ko.
**
Masaya kaming nag kukulitan ni mommy nang biglang may nag doorbell iniwan muna ako ni mommy sa sala para puntahan yung nag doorbell.
Nagulat ako nang pumasok si mommy sa loob nang umiiyak at panay Sabi nang hindi pwede! Hindi mo kami pwedeng iwan.
Medyo na iintindihan ko na ang mga sinasabi ni mommy dahil 9years old na ko patanda na ko nang pa tanda ngunit di ko pa rin nakikita si daddy.
"Mommy what's wrong? Why are you crying? Don't cry na mommy ko".naiiyak na din na sabi ko dahil di ko kayang tignan na umiiyak si mommy.
Umiyak lang nang umiyak si mommy habang akap akap ako. Ilang gabi ko nang naririnig na umiiyak si mommy sa kwarto nila ni daddy.
Nag iikot naman ako sa loob nang bahay namin nang makita ko yung envelope binuksan ko ito at nakita ko na divorce papers ito.
Kaya pala laging umiiyak si mommy na galit ako sa daddy ko nun dahil lagi na lang niya ipinapaiyak si mommy.
BINABASA MO ANG
Book1: Personal Assistant Ng Buhay Ko(Completed)
RomansaAno ang mangyayari kung mag kaka-salungat ang landas ng limang lalaking mga kinikilalang bad boys, at limang grupo ng mga babae na mga palaban. Ano nga ba ang mangyayari sakanila kung sila ay mag tatagpo ang kanilang landas, magiging palaban pa rin...
