Book1: Personal Assistant Ng Buhay Ko(Completed)

Chapter 4: Memories that never been forgotten

Jaelyn's POV

Yow! Wazzup guys it's your girl Jaelyn Quinn Wishart 17 years old ang pinaka mega mega mega ultra mega phone nang mga kaibigan ko sabi nila napaka lakas daw ng boses ko kung minsan pero para sakin di naman hihihi.

Antagal na nung nakaka lungkot na nangyari sakin dati parang di ko pa rin siya kayang harapin o tignan manlang.

Antagal na rin simula nung last na may balita ako sakanya balita ko nga mag iibang bansa siya.

Ansakit nang ginawa niya sakin di ko matanggap yung nangyari sakin nung highschool ako

*Flashback*

Habang inaantay ko sila Kayt dito sa school namin may bigla na lang  tumama sa ulo ko na matigas na bagay.

"O-ouch" daing ko dahil tinamaan ako nang bola na pang volleyball nakita ko naman na may tumatakbo papalapit sakin.

"Ah miss sorry di namin sinasadya medyo napalakas nang palo yung  ka team ko sorry talaga miss".hinging paumanhin nang lalaking pogi sakin wait! Parang siya ata yung Captain ball eh.

"Ah ok lang ingat na lang kayo sa susunod para di kayo maka tama  nang ibang tao".sabi ko habang hinihimas yung parte na tinamaan ng bola sa ulo ko.

"Sorry talaga miss".hingi pa din nito nang paumanhin.

"Sige ok lang! Ah ikaw ba yung Captain ball nang the warrior?". Tanong ko dun sa lalaki syempre para- paraan na to hano.

"Ah oo ako nga! By the way Hi I'm Bryant Matthew  Strite and you are?". Naka ngiting pahayag nito.

"Ahm! Hi  I'm Jealyn Quinn Wishart".naka ngiti rin na saad ko grabe napaka poging captain naman nito haha

"Ahm! Sige Quinn una na ko ah wait ok lang ba na Quinn ang tawag ko sayo para medyo kakaiba naman".tanong ni Matthew.

"Ok lang naman Matthew sige ingat na lang". Sabi ko naman.

Di rin  nag tagal ay umalis ito na may ngiti sa labi , Agad din naman na  dumating ang mga  kaibigan ko

Pinakilala ko sakanila si Matthew naging mag kakaibigan naman kami lahat sabay sabay kaming kumakin sa lunch at minsan ay  hinahatid ako ni Matthew sa bahay.

Nung isang buwan lang umamin si Matthew sakin na may nararamdaman na siya para sakin.

Nag tagal si matthew sa panliligaw sakin umabot siya ng tatlong buwan sa panliligaw pero para di ko na kayang tiisin yung nararamdaman ko kay matthew kaya sinagot ko na Ito.

*FAST FORWARD*

"Babe Mahal na mahal kita pangako ko sayo di kita iiwan aalagaan kita hanggang sa pag tanda natin di ko kaya na mawala ka sakin kaya di kita iiwan tandaan mo yan ah iloveyou". Seryosong sabi ni matthew sakin uhh! Dang sweet talaga nang boyfriend ko.

"Promise mo yan babe ah mahal na mahal din kita babe aba! Mas lalong di kita iiwan dito lang ako sa tabi mo forever and ever".naka ngiting sabi ko kay matthew nagkulitan at nag asaran kami buong mag hapon.

Excited ako ngayon dahil 1st anniversary namin ni matthew ngayon kaya balak ko siyang supresahin kaya nag pabili ako sa mga kaibigan ko nang lobo at cake

Pag dating ko sa gym ay agad kong hinanap si Matthew pero di ko makita kaya nag tanong ako sa mga ka team niya.

"Woi! Tyron Alam mo ba kung nasan si Matthew?". Tanong ko dun sa ka team niya.

" Si Matthew? Nasa locker room namin puntahan mo na lang dun".sagot nito sakin.

Kaya dali dali akong pumunta roon dang saya saya ko kasi ito ang pinaka special na araw samin.

Pero ang saya ko ay napalitan nang libong libong luha di ko inaakla na ito ang madadatnan ko bigla akong nanlambot kaya nabitawan ko ang mga dala dala ko at napa hikbi na lang.

Bigla naman napalingon sakin ang boyfriend ko na kasama ang naging kaibigan ko dati na tinaraydor ako.

Parang gusto ko na lang mabulag dahil napaka sakit na makita mo na may ibang kahalikan ang boyfriend mo.

" Oh! Matthew darling eto na pala ang play doll mo oh". Maarte na sabi ni Yvette napaka walang hiya niya kaya pala kinaibigan niya ko para dito

"  Matthew ano to? bakit ganito? Diba mahal mo ko? Bakit mo nagawa sakin to? Matthew mahal naman kita eh di pa ba ako sapat? kaya nag hanap ka nang iba ah? Matthew diba sabi mo mahal mo ko diba. sabi mo di mo ko iiwan na aalagan mo pa ko sa pag tanda natin eh ano to? Ah? Minahal mo ba ako matthew kasi ako mahal na mahal kita eh kaya bakit  mo nagawa sakin to matthew? ".umiiyak na saad ko diko matanggap na ginanito ako ayaw mag sink in sa utak ko di ko kaya.

"Mahal naman kita Quinn eh minahal kita nang buong puso ko Quinn mahal na mahal kita dati not until I meet Yvette siya yung mas nag pakulay nang mundo ko  di ko inaalala na may kaibigan ka palang mas maganda at mas mag papakulay nang mundo ko . thanks to you Quinn isang lang ang masasabi ko  Quinn  kalimutan mo na lahat nang pinangako ko sayo dahil di ko na tutuparin pa yun sayo dahil tutuparin ko na yun kay Yvette".Sabi ni matthew sakin habang naka tingin sa mga  mata ko nang deretcho.

"Matthew pano? Pano na ko kung wala ka di ko kaya Matthew please wag ganito ayoko nang ganito please balik mo na yung Matthew na mahal na mahal ako please! Matthew pano na tayo?".umiiyak pa din sa sabi ko kay matthew di ko kaya masyado kong minahal si Matthew

"Quinn Wala na! Wala nang tayo kasi simula sa araw na to WALA NG TAYO IT'S OVER Quinn". Sabi ni Matthew at pag ka sabi niya nun ay agad din silang umalis.

Napaka sakit nang nararamdaman ko ngayon di ko kaya na wala siya mahal na mahal ko siya eh.

*End of Flashback*

Grabe napaka tanga ko pala dati nung mga high school kami simula nung nangyari nun di ko na alam kung anong nangyari kay Matthew nun.

Ayy oo nga pala gagayak pa ko dahil may gig kami mamaya sa bar nila Kuya Ryker.

Ewan ko ba kung bakit sa dina rami rami nang instrumento na pwedeng kunin ko bakit yung piano pa.

Ayaw ko na sana mag piano eh kaya lang dun ako magaling eh paano ba naman na di ako magaling mag piano eh, isa lang naman ba naman ang nag turo sakin nun sino pa ba? edi si chanchararan ede si Matthew

Dun ko nalaman na di lahat nang kaibigan mo ituturi kang tunay yung iba ginagago ka lang.

Bat pa nilikha nang Diyos yung mga ganitong klase tao sa mundo. Kaya pala Yvette ang pinangalan sakanya nang nanay niya dahil Yvette malapit sa kabit.