AY'IN GECESİ

30.BÖLÜM: "MİLAT"

Ay'ın Gecesi'ni okumaya başladığınızda kaç bölümdü?

***

...Karanlıktan korkmazdım, ama bilmiyordum meğerse o karanlığı sen aydınlatıyormuşsun. 

Uzay'dan...

Son pişmanlık neye yarar?  Her şeyin bir bedeli var, derdi Müslüm Baba. Ne kadar  da haklıydı. Tolunay en büyük pişmanlığını yaşıyordu. Ama bedelini ödemek zorundaydı. En ağır şekilde de ödüyordu. Dağ gibi adam bir anda devrilmişti, ben bile bunu beklemiyordum doğrusu.

Cebimde çalan telefonu bıkkın bir sesle açtım,"Efendim Ayda?" Yola çıkalı elli kere aramıştı ,haliyle beni de bıktırmıştı. 

"Neredesiniz? Ne yaptınız? İyi misiniz?" diye art arta sorular sorunca sözünü kestim.

"Sakin ol Ayda. İyiyim." dedim gülümseyerek. 

"Abim gelmedi değil mi?" diye sordu üzgün bir sesle.

Yorgun bir nefes soludum, "Gelmedi."

"Gece'yi getir Uzay. Sana yalvarırım." dedi ağlarken. 

Anlaşılan Ayda oldukça ciddiydi. Sinir etmek istemişti ama becerememiştim.

"Ayda, ağlama, sakin ol. Senin sayende bulduk unutma! Sen olmasaydın bulmamız oldukça zor olacaktı."

Ayda'nın sayesinde bulmuştuk. Böyle dememin üzerine Ayda'nın dudaklarından bir hıçkırık kaçtı, "Abime demedin değil mi?" diye sordu. 

Kafamı iki yana sallarken cevap verdim, "Tabi ki de hayır, söylersem her şey  daha da kötü olur." dedim. 

Evet. Uygar Yıldızhan ve Ayda'nın sevgili olduklarını biliyordum. 

Uygur büyük piçti, Uygar da küçük piçti. Sonuç olarak ikisi de piçti. Ama Gece'yi o küçük piç sayesinde bulmuştuk. Olabilir, bu onun piç olduğu gerçeğini değiştirmiyordu. 

"Tamam. Kendine dikkat et." diye tembihledi. 

"Kızım ben üç yüz bölüm Kurtlar Vadisi Pusu, yetmiş bir bölüm Ezel,  yüz altmış beş bölüm de Eşkıya Dünyaya Hükümdar olmaz izlemiş adamım. Kurşun işlemez bana." diye övündüm. Ne de olsa oradaki başrolleri örnek alıyordum. -Aramızda kalsın-

Ayda gülümser gibi oldu, "Tamam." dedi ve telefonu kapattı. 

Ağlayacaktı biliyordum. 

Uyuyup kalana kadar kendini parçalayacaktı. 

Öykü'den sonra ilk defa yakın bir arkadaşı olmuştu, Gece'yi de kaybedemezdi. Bu sefer abi kardeş yıkılırlardı. 

Gece'yi  ,Uygar lavuğu sayesinde bulma hikayesi oldukça uzun hikaye, daha sonra Ayda size anlatır bol bol da Uygar'ın dedikodusunu yaparsınız, sarı saçlarını tek tek yolarsınız. Siz kızlar çok fenasınız. Bizim yazarda kız, o da sizin gibi, sayesinde başımıza gelmeyen kalmadı ama onu yine de seviyorum.

Konuyu değiştirmiyorum, Tolunay kötü bir durumda bu gece Gece'yi bulamam gerekiyor. 

İlk günler iyiydi o gün her yeri didik didik bizimle beraber aramıştı ama ertesi gün... Her şey değişmişti Tolunay çökmüştü.

Başlarda, abartıyor, demiştim. Ama haklıydı bir yönden de. Kaybetmişti bu savaşı. Onu en sevdiğinden vurmuşlardı. Benim gibi.

Öykü...