Chapter 79
Time seemed like a rose bloomed in a pot when the evening comes and everything is going crazy. It feels like I cannot go with what place that Sheldon had told me earlier. Hanggang ngayon kasi ay nag-eensayo pa kaming dalawa ni ina. Tinawag niya kasi ako kanina sa kwarto ko matapos naming maglakad-lakad ng alaga ko at ni Morgan sa paligid ng palasyo. At naririto ulit kaming dalawa sa loob ng training gym at nagtatagisan ulit kami ng kakayahan gamit ang aming mga sandata't kapangyarihan. At parang magkakaroon ako ng lagnat nang wala sa oras dahil pakiramdam ko ay nanghihina ang katawan ko.
Magtatatlong oras na rin simula noong inumpisahan naming dalawa ni ina ang bagay na 'to at hanggang ngayon na medyo malalim na ang gabi ay hindi pa rin kami natatapos. Mother wants to spend her time with me until she gets tired. And she doesn't even look tired while we're fighting each other. Nasisiyahan pa nga raw ito sa 'kin dahil sa napakagaling ko na raw gumamit ng sandata't kapangyarihan. I even gave my best para maging boring ang aming paglalaban but she still likes it.
Tumingin ako kay ina habang hawak ko ang aking sandata. Iwinasiwas ko pa 'yon ng ilang ulit pero hindi ko na ginawa pang sumugod pa sa kanya. Instead, mother ran toward me at siya na rin ang umatake sa akin, but I didn't fight it anymore. Naramdaman ko na lamang ang pagtama ng tubig sa tiyan ko matapos niyang gamitin sa akin ang kapangyarihan at mapatilapon, 'di kalayuan sa kanyang kinaroroonan, kasabay ng pagkakabitiw ko sa hawak kong espada.
Kagat-labi kong hinaplos ang aking tiyan kasabay ng dahan-dahang pagtayo ko. Mother gave her her hand and she helped me until I stood up straight.
"Did I hurt you?" asked mother, checking my body, like she's finding if I have scratches or wounds. Tumingin ulit si ina sa akin na mukhang nag-aalala. "I'm sorry, my daughter. Am I being vigorous?"
Iniwas ko ang tingin sa kanya sabay iling. "No, mother. I'm just a bit exhausted from our training. It feels like something's happening inside my body," pagdadahilan ko. Nilingon ko ang paligid namin. Nahagilap ko si Lily na mayroong dala-dalang isang tray ng pagkain at juice. Kaagad itong nagtungo sa kinaroroonan naming dalawa ni ina saka niya 'yon inabot sa aking dalawa. Pero tinanggihan ko na 'yon.
"Does it bothering you?" tanong ni ina sa akin. Bumuntonghininga siya. "I'm sorry for what happened. You should rest and continue our training in the other day." Tumingin siya kay Lily at kinuha niya 'yong tray saka niya ito sinenyasang alalayan ako. "Take care of her."
Napansin ko namang tumango si Lily bago niya pinulot 'yong espada at inalalayan ako saka naglakad papalabas ng training gym. Binaybay naming dalawa ni Lily ang kahabaan ng hallway hanggang sa tuluyang makarating kami sa loob ng kwarto ko. She let me take a bath first para guminhawa ang pakiramdam ko kahit papaano, pinagsuot ng preskong damit bago ako tuluyang humiga ng kama ko. Lily asked me if she wants me to eat my dinner but I shook my head.
"You're going to be weak if you won't eat your dinner," she tells me. "You look pale."
Bumuntonghininga ako. "I don't want to eat," bulong ko sa kanya. "I only want to rest."
"I guess I can't go anywhere right now. I'll take care of you, my little girl," sabi sa akin ni Lily kasabay ng pag-upo niya sa tabi ko.
Inalis ko ang atensyon sa kanya. "Can I request, Lily?" bulong ko sa kanya. Tumango naman siya sa akin at saka niya hinaplos ang noo ko. Nagtatanong siya sa akin kung ano ang nais kong sabihin sa kanya pero parang na-stuck 'yong sasabihin ko, sa dulo ng dila ko. Hindi kaagad ako nakapagsalita dahil natatakot ako sa magiging reaksyon niya. But somehow, my voice wants to be free from my lip kaya't nasabi ko na rin ang gusto kong sabihin sa kanya. "Can you go to Sheldon's whereabouts and tell him about my condition?"
BINABASA MO ANG
Scar In The Bone (Completed)
FantasyScar Saga (Season 1&2) The Astrea was cut by Scar, and divided into two parts caused by human discord and conflicts in the middle of the abyss in rivalry for the Sun Goddess' gemstone, which she had left a hundred years ago. The power of the said st...