Scar In The Bone (Completed)

Chapter 74

Chapter 74

We stopped in front of Sheldon's room. Nagkatinginan kaming dalawa ni Lily bago niya tuluyang hinawakan ang seradura ng pinto at marahang pinihit 'yon. Ako ang naunang pumasok sa loob kaya't tumambad kaagad sa mga mata ko ang binatang nakahiga sa kanyang kama habang nakabalot ng makapal na kumot ang kanyang buong katawan. Mukhang naistorbo pa namin ito mula sa kanyang pagtulog dahil naimulat niya ang kanyang mga mata't itinuon sa kinaroroonan naming dalawa ni Lily nang makapasok kaming dalawa.

Inilapag ni Lily ang maligamgam na tubig at bimpo sa mesa mula sa gilid ng kama ni Sheldon bago siya naglakad at tumingin sa akin. Sinenyasan ko naman siyang umalis na siya rito sa loob ng kwarto dahil napapansin kong ngumingiti na naman siya sa akin, which is she's still doing mula kanina pa, noong nasa kitchen counter kami at naghahanda ng mga dadalhin dito sa kwarto ni Sheldon. Sinunod naman ni Lily ang aking pagsenyas. Lumabas siya ng kwarto at isinarado ang pinto.

Hindi ko pinansin si Sheldon. Bagkus, nagtungo ako sa mesa at inilapag ang pagkain niya roon. Pero napansin ko kung paano siya nag-react sa ginawa ko dahil iniaabot niya ang mga kamay niya sa tray na hawak-hawak ko. Pero matapos ng ilang segundo ay binawi niya rin 'yon.

"Salamat sa paghahatid ng pagkain," aniya. Nang tumingin ako sa kanya ay saka ko na nakitang pilit niyang itinatayo upang maisandal niya ang kanyang katawan sa kama niya. "Pasensya na at naistorbo pa yata kita sa ginagawa mo."

Umupo ako sa kama niya, sa tabi niya. "Tanga ka, bakit hindi mo kasi kaagad sinabing may sakit ka pala?" Tinitigan ko siya.

Iniwas niya ang tingin sa akin saka siya tumawa. "Kailangan pa ba 'yong sabihin sa 'yo?"

"Oo," sabi ko sabay kuha ng palangga ng maligamgam na tubig at bimpo. I squeeze the towel for three times before looking at him again, saying, "at bakit naman hindi puwedeng sabihin sa akin?"

"Because you're a palace's princess," pagdadahilan niya. "I don't want to disturb you, though. But anyway, thank you for your care. I appreciate it a lot."

I smirked at him. "Parang 'di kita nakasama noon, ah? Ngayon ka lang naging ganyan sa akin."

Hahawakan ko na sana ang kamay nito upang sana'y punasan na 'yon ng towel na hawak ko pero hinawakan niya 'yong towel at sinabing, "ako na lang," aniya.

"No," I insisted. "Ang lakas-lakas mong mag-ayang makipagsayawan sa gitna ng ulan kagabi, pero mahina pala ang katawan mo. Bugok ka ba?"

"Ang sakit mong magsalita—" hindi na niya naituloy ang sasabihin niya. Napahawak siya sa kanyang ulo at napapikit nang bahagya. "I'm sorry. I don't think I can go to the training gym right now. I'm hanging out with my illness, and can't walk out of this room."

Bumuntonghininga ako. "You don't need to go outside," sabi ko sa kanya. "Pero naghihintay si Justin sa 'yo sa training gym. Hindi ko naman alam na may sakit ka. You didn't mention it, though. Kapag hindi pa sinabi ni Lily sa akin, hindi ko pa malalaman."

He averted his eyes. "I'm sorry, Your Majesty," bulong niya. "Ayokong mag-alala ka pa dahil sa 'kin, lalo na si Morgan. Tinanong ba niya ako sa 'yo?"

I shrugged my shoulder as I shook my head. "Nasa labas, naglalaro kasama si Aphro at ang mga bata," sabi ko sa kanya. "I don't think, magtatanong pa 'yon sa 'yo. Hayaan mo na, sasabihin ko na lamang sa kanya mamaya, pupunta ako ng kwarto niya."

Tumango si Sheldon. "Thanks," sabi niya.

"Lay down and relax," mahinang sabi ko sa kanya. "Mukhang hindi mo kaya, eh. You're crazy, aren't you? Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, hindi na lang sana ako sa 'yo pumayag sa 'yo. I feel sorry for what you have done."