Scar In The Bone (Completed)

Chapter 103

Chapter 103

Everything is not normal. My body, my movements, my power. I admit that I have them all, but I can't use it too much because of the Dark God. He clearly can control my power even I am trying to stop it. My movements seems like they have their own brain that I almost hurt myself due to a strong bending power that the Dark God has, and in the end of the day, I feel like I am lost. I feel like I am completely crippling. I feel like I'm weak.

Hindi ko na nagawa pang kumalas mula sa pagkakahawak sa akin ng mga tauhan ni Darkus nang itulak ako ng mga ito patungo sa kinaroroonan niya. He's in front of the Scar, looking through the darkness conquered by it while his arms were clutched behind his back. When he noticed that I am on his back, peeking me up is fine, as he smiled toward me, bitterly.

Hindi naman ako makalaban sa kanya dahil nakapulupot ang ahas sa mga kamay ko and every time na sinusubukan kong alisin ang mga 'yon doon ay nararamdaman ko kung paano 'yon humigpit lalo. The snake even tried to reach my face to bit it in horror, or something it wanted me to scare from his long, venomous fangs.

Napakagat ako ng wala sa oras nang subukan ko ulit tanggalin 'yon. I even used my light to take the snake away from my hands but it turned out, the Dark God controlled my power by snapping and motioning his fingers towards me.

"Don't you dare, Soleil. Don't you dare," banta ni Darkus sa akin. "I'm in control and you can't do anything but to follow my commands. Your power is mine now, your life is mine now . . . even your lovely bones."

Maririnig mula sa loob ng Scar ang mahinang sigaw ng mga halimaw. Pati na rin ang mahinang kulog at kidlat na nanggagaling sa loob. Sumabay pa ang may kalkasang ihip ng hangin sa paligid at inililipad nito ang bawat butil ng buhangin, dahilan upang maisangga ko ang aking kamay mula sa direksyon kung saan nanggagaling ang buhangin.

And since I was wearing a dress, inililipad din ng hangin 'yon, pati na rin ang aking buhok. I looked at Darkus angrily and I caught my breath and said, "you can't own me, and it will never happen! Never in my life!"

Tumawa si Darkus. He moved his fingers, causing my to crimp from my stand. Saka ko na lamang naramdamang humahakbang na ang mga paa ko patungo sa kanya. Inilapit niya ang kanyang mukha at tinitigan ako nang maigi. "If that's what you want, well, then, I won't insist." He moved his fingers again. Lumabas ang kapangyarihan sa gitna ng kamay ko. "But remember this one. Your life depends on me now, and you can't escape from my barely, lovely little fingers."

I chuckled. "Tingnan na lang natin kung hindi ka magsisi kapag pinutol ko 'yang mga daliri mo. Or worse, I'll cut your head and make it as a collection, surrounded by a lot of fires. I will make you suffer. So watch out, you little Gummy. Watch out."

Kasabay ng pagbuntonghininga niya ay ang paghawak niya sa buhok ko't sinabunutan niya ako. Pero bigla niya 'yong nabawi nang dumating si Apollo. At si Apollo rin ang umawat sa kanya mula sa ginagawa niya sa akin. He looks so worried but anyway, I don't need anything from him. He broke my trust, and I will never trusting him again, even at my worst.

"Wala sa usapan na sasaktan mo nang ganyan si Soleil," sabi ni Apollo kay Darkus at tiningnan niya ako. Nagtungo ang binata sa gilid ko at inakbayan niya ako kaya't tinapakan ko ang paa niya kasabay ng pagsiko ko sa kanyang tagiliran. He fell down the sand. Napakagat naman siya ng labi niya kasabay ng kanyang pagtayo't tinitigan niya ako nang masama. "Ang tigas-tigas pa rin ng ulo mo sa 'kin. I am just trying to help."

"Well, fuck that help you're telling me." Iniwas ko ang tingin sa kanya.

Darkus looked at Apollo. "Does your soldiers already in their places?" tanong niya.

Tumango si Apollo kasabay ng pagtingin niya sa likuran ko. "They were . . . everywhere, waiting for signal to attack."

Dahan-dahan akong lumingon. Malalim man ang gabi, makikita pa rin sila mula sa liwanang ng kulay lilang buwan. Suot ang kani-kanilang mga warrior suit habang hawak-hawak ang kanilang mga sandata, nakapuwesto ang mga sundalo mula sa Sire Palace, mula sa kani-kanilang mga kinalalagyan. Nakatungo ang atensyon nila sa Scar na nasa harap ng aming kinatatayuan. The wind brushed through their skin, and the sand is awful, reaching their stands. Gayunpaman, hindi nila 'yon pinapansin. Mayroon namang iilang mga tauhan ni Darkus at mabibilang lamang sila mula sa magkabilang bahagi ng kinalalagyan ko, bukod sa limang nasa magkabilang gilid ko.