Scar In The Bone (Completed)

Chapter 88

Chapter 88

Dalawang araw matapos ng aming paglalakbay ay nakabalik na rin kami sa palasyo. Si Aspir ang unang sumalubong sa amin sa bungad ng gate nang makarating kami. He doesn't look good at his outfit. He's wearing his unusual black and violet robe dress made of cotton. His eyes seemed like a goat's eyes, peering at us as snug as a bug—not a terrific attitude that I could see every time I am walking at the hallway when I was a child. He doesn't look good at all, at mukhang mayroong nagbago sa kanya. Hindi naman siya ganoon dati, he even look like a normal one.

Aspir smiled as he bowed in front of me. "You're here, Your Majesty!" bati niya sa akin. He gave me a kiss on both sides of my cheeks. "How're you doing?"

"Good." Ngumiti ako sa kanya.

Gayunpaman, mayroon pa ring pagtataka sa isipan ko. Because Aspir never tried to give me a kiss on my cheeks since before. Wala namang problema 'yon sa akin. Ayun nga lang, nakakapagtaka lamang ang kinikilos niya. Isama mo pa 'yong ngiti niya habang nakatingin siya sa akin.

Brow's furrowed, tumingin si Aspir sa babaeng nasa likuran ko. "Is that a Healer?" tanong niya sa akin.

Napalingon naman ako kay Nina na ngayon ay nakatitig na rin sa akin. She has no reaction, confronting my gaze to her. Iniwas ko ang tingin sa kanya at muling ibinaling ang atensyon kay Aspir. I smiled at him and nodded. "Yeah," sabi ko bilang pagsang-ayon sa kanya.

"Where's their den again?"

"Neverisland," sagot ko. Iniwas ko ang tingin kay Aspir at nilingon ang paligid. "Nasaan si Morgan? At kumusta si ina? Nagising na ba siya sa kwarto niya?"

"The little girl was in the kitchen right now, she's looking for you—and you." Tumingin siya kay Sheldon. "While, your mother is still on her bed, watching by the servant. And if you're asking me if she's already up to her bed, no, she's still unconscious," Aspir replied. "Good to know you're all safe, anyway. I know, the servant is waiting for you to come back. That's what I heard from her last time I visited your mother's room."

Tumango ako sa kanya. "Thanks," sabi ko. Sinenyasan ko si Sheldon na dalhin na si Aphro kay Morgan. Tinanguhan lamang ako nito at ngumiti siya bago siya naglakad papalayo habang hinahaplos-haplos ang balahibo ni Aphro. Iniwas ko ang tingin sa binata at tumingin ulit ako kay Nina. Doon ko na siya sinenyasan na sundan niya ako sa kwarto ni ina. But only her cold gaze was her reply on me. Naglakad ako papalayo kay Aspir, subalit bago ko pa man tuluyang maihakbang ang aking mga paa patungo sa may bungad ng pinto ng palasyo ay nilingon ko pa ito. Aspir is walking away through the outside. "By the way, you I don't like your outfit!"

"It's okay, Your Majesty!" sigaw ni Aspir. "I don't like this outfit as well, anyway."

Tumawa lamang ako sa sinabi niya bago ko ipinagpatuloy ang paglalakad ko. Sinusundan naman ako ni Nina habang naglalakad kaming dalawa sa hallway. Tahimik lamang ang dalaga na nagmamasid sa paligid niya nooong silipin ko siya. Pero no'ng tumingin siya sa akin ay binigyan ko siya ng ngiti sa labi.

Sinabihan ko si Nina kahapon na kapag dumating kami rito sa loob ng palasyo, bago siya pumasok sa kwarto ni ina ay kailangan niya muna akong sabihan. Dahil gaya nga ng sinabi sa akin nina ina at Lily, mayroong mngyayaring masama sa kanya kapag nagkataong nakita siya ni ina. Nina didn't tell me anything about it. Silence means yes.

"Ate Soleil!" nakarinig ako ng sigaw sa likuran ko. It was Morgan's voice at mukhang sabik na sabik siyang makita, ayon na rin sa tono ng kanyang boses. When I looked at her, the girl is now running through me. Mabibilis ang kanyang mga hakbang patungo sa akin at bago pa man din niya narating ang kinaroroonan ni Nina na nasa harap ko't nakatingin din sa bata at nawalan ng balanse si Morgan dahil sa nakaabang na nakaangat na maliit na bato mula sa kanyang dinadaanan. She fell to the hall, causing her to cry.