ten ten ten

23 2 1
                                    

--****--

Courtney's POV

Simula nung naospital si Drake, hindi ko na nakikita si Daven. Hayyys. Ang lungkot tuloy ng araw ko. Kasing lungkot ng panahon ngayon.

Maulan kasi, at ang galing tumayming kung kelan talaga wala akong payong sa bag.

Sugod na lang, hindi naman nakakamatay ang ulan ehh.

Pagbaba ko ng jeep, tuloy tuloy lang akong naglakad na para bang hindi naulan.

Feels like I'm walking in the rain.♪♩

Then suddenly, wala ng pumapatak na ulan sa ulo ko. Kung kelan naman nag-eemote ako ehh. Pagtingin ko sa kaliwa ko.

O_______O

Am I dreaming? Si.....

DRAKE????

magugunaw na ata ang mundo? Bakit bumait na ang napakasamang tao??

Bumaet ba talaga?? Ehh panira nga ng emote dabuh??

"Why are you doing that?" Tanong ko na lang sa kanya.

Imbes na sumagot tinignan nya lang ako. Wala ba sya sa mood makipag asaran??

Hinayaan ko na lang sya. At least maging mabait naman sya kahit na ilang minuto lang.

"You want to have some coffee muna?" Tanong nya sa kin. Ano ba talaga nakain nito?

"Seryoso ka??" Tanong ko sa kanya. Naniniguro lang baka kasi hindi totoo ehh. Baka part ng pang-aasar nya.

"Oo naman. Mukha ba akong nagbibiro?" Balik na tanong nya sa akin.

Mukhang seryoso nga. Starbucks na ituuu. ^______~

"Pero Im not a coffee drinker ehh." Ang tapang naman kasi ng mga kape. Maka starbucks na ituuu pero di naman coffee drinker. Hahahaha pasosyal leng nemen.

Sumunod na lang ako kung san sya papunta. May malapit naman na starbucks dito ehh. Kaso.....

Bakit sa 7 11 sya pumasok. Napatigil tuloy ako sa entrance.

"Oh! Bakit ka tumigil?" Tanong nya sa akin.

T____T

CHEAP!

7 11 lang??

Pumasok na lang ako at dumiretso sa may mga upuan. Sya naman pumila na sa counter.

Pagbalik nya, may dala syang hot choco. Nu be nemen yen? Yun lang pala. Kayang kaya ko naman bumili nun. Pero okay na din yun, laman tyan din yun.

"Drink this." Utos nya. Napaka bossy naman talaga ohh.

Mga ilang minuto, i started to shiver. Nagpabasa nga pala ako ng damit tapos naka aircon pa. Good luck naman talaga sa kin ohh. Pulmonya aabutin ko nito ehh.

"Nga pala, thank you nga pala sa pagtulong kila Kuya nung naospital ako." Sabi nya. Mukhang sincere naman.

"O.o.okay la..ng yu.....un." grabe nanginginig na yung boses ko. Di ba man lang nakakaramdam to na nilalamig na ako dito.

"Nilalamig ka ba???" Tanong nya.

Ayyy shunga lang!! Hindi pa masyadong halata.

I-ooffer nya kaya yung jacket na suot nya? Hmp mukha namang imposibleng mangyari yun. Baka end of the world na talaga pag nangyari yun.

"Hindi pa ba obvious? Shunga lang? Ginaw na ginaw na nga ako dito eh."

I-offer nya kaya yung jacket na suot nya?? Mukhang imposible naman. Di naman ako chicks.

Forever na nga more paTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon