ဧကရီမယ်တော်ဖြစ်ရတာက ပိုကောင်းတယ်

Ch-39

အခန်း ၃၉ ဧည့်ခံပွဲ

ထန်ရှီးရှီး အနည်းငယ် အံသြသွားသည်။ သူမက အစစ်အမှန်တစ်ဝက်၊ အတုအယောင်တစ်ဝက် ဒေါသဖြစ်ပြနေတာဖြစ်ပြီး၊ ထွက်သွားဖို့ ကြိုးစားနေခဲ့တာပါ။ ကျောက်ချန်ကျွင်းက သူမကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လိမ့်မယ်လို့ သူမ မထင်ခဲ့မိဘူး။ ကျောက်ချန်ကျွင်းက သူမကို ဂရုမစိုက်ဘူးလို့ ထန်ရှီးရှီးက ထင်ခဲ့သည်။ မထင်မှတ်ပဲ သူတကယ် သဘောတူလိုက်တယ်ပေါ့။

ကျောက်ချန်ကျွင်း၏ စကားများကို နားထောင်ရင်း ၊ ဤဝါကျသည် ဆုကြေးငွေအတွက် အကန့်အသတ်မရှိ၊ အခြားအရာများကိုလည်း တောင်းခံနိုင်သည်။ ထန်ရှီးရှီးသည် အတွေးထဲတွင် နစ်မြုပ်သွားပြီး အချိန်အတော်ကြာ ငြိမ်သွားပြီးမှ" ဝမ်ရယ်... ကျွန်မ အဲဒါကို မစဉ်းစားရသေးဘူး.... အဲဒါကို စဥ်းစားပြီးရင် ထပ်ပြောမယ်.... အရှင်ဘယ်လိုထင်လဲ?"

လျှိကျိက မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်၊ ဒါက လွန်လွန်းသည်။ ဝမ်ရယ်က သူမကို ဆုချတာကို သူမက ချက်ချင်း ကျေးဇူးမတင်ဘဲ စျေးစစ်လိုက်သေးသည် ?

ကျောက်ချန်ကျွင်းက ဘာမှ မပြောဘဲ ပြုံးလိုက်ပြီး "မင်းရဲ့ လောဘဇောကတော့လေ... မင်း ဘာမှ မယူမိအောင် သတိထားပါ.... မင်းက လောဘကြီးလွန်းတယ်"

"အဲ့လိုဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ ဝမ်ရယ်က ရက်ရောတယ်ဆိုတာကို ကျွန်မက ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိနေလို့ပါ" ကျောက်ချန်ကျွင်းက သူမစကားကို နားထောင်သည်ဖြစ်စေ မနားထောင်သည်ဖြစ်စေ ထန်ရှီးရှီးက " ဝမ်ရယ်က သီလရှိပြီး အရည်အချင်းလည်းရှိတယ်...ပြီးတော့ လေးနက်တဲ့ကံကြမ္မာကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူပါ... သာမာန်ပြည်သူလူထုအတွက် တကယ်ကို ကောင်းချီးတစ်ခုပါပဲ... ဝမ်ရယ်က ကြီးကျယ်ခမ်းနားပြီး ကျွန်မနဲ့ ရန်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး.... ဝမ်ရယ်က ပျော်ရွှင်ခြင်း ချမ်းသာခြင်းတွေနဲ့ ပြည့်စုံပြီး သားသမီးတွေ့နဲ့ ပျော်ရွှင်ပါစေလို့ ဒီကလေးမလေးက ဆုမွန်ကောင်း တောင်းလိုက်ပါတယ်... ဒီကလေးမလေး အရင်ပြန်သွားပြီး အနားယူပါရစေ"

ထန်ရှီးရှီး စကားပြီးသောအခါ သူမသည် ကျောက်ချန်ကျွင်းကို မကြည့်ဝံ့ဘဲ အမြန်ထွက်ခဲ့သည်။ ကျောက်ချန်ကျွင်းက တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် မျက်နှာထားဖြင့် "ရပ်လိုက်"