ဧကရီမယ်တော်ဖြစ်ရတာက ပိုကောင်းတယ်

Extra -3

(အချပ်ပို ၃) အခန်း ၁၃၈- ယခင်ဘဝ

ဧကရာဇ်ကိုယ်လုပ်တော်ထန်သည် သူမ၏အထွတ်အထိပ် အချိန်မှာပင် အအေးနန်းတော်၌ ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။

အချိန်က ထျန်းရှို့နန်းစံပထမနှစ်၏ဆောင်းရာသီပါ။

ကျင်းလင်၏ဆောင်းရာသီသည် စိုစွတ်ပြီး အေးနေသည်၊ အထူးသဖြင့် ဆယ်နှစ်မြောက်လတွင် အအေးဒဏ် ခံနိုင်ရန် အလွန်ခက်ခဲနေသည်။ အဆုံးတွင် ထန်ရှီးရှီးသည် နှစ်သစ်ကူး မီးရှူးမီးပန်းများကိုပင် မမြင်ရသေးပေ။ ထျန်းရှို့နန်းစံ ပထမနှစ် ဆယ်နှစ်လမြောက်လ၏ သုံးဆယ်ရက်နေ့တွင် ထန်ရှီးရှီးသည် ချုံဟွာနန်းတော်၌ ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။

ထန်ရှီးရှီးသည် သူမ၏ဘဝ၏ အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်လာသောအချိန်တွင် သူမသည် ပို၍သွက်လက်ပြီး ထက်မြက်လာခဲ့သော်လည်း သူမ သေဆုံးသွားသောအခါတွင် သူမ၏နေထိုင်ရာ ထိုနေရာတွင် မည်သူမျှမရှိပဲ လုံးဝဆိတ်သုဉ်းသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

သူမသည် မြောက်ဘက်သို့ လှည့်ထားသော မီးခိုး‌ရောင်ကုလားကာပါသော ကုတင်တွင် အိပ်နေသည်။ ကျင်းလင်မြို့တံခါးမှ ထွက်ပြီး တူးမြောင်းကို ဖြတ်ပြီးနောက် သူမ၏မွေးရပ်မြေ လင်ချင်းသို့ တည့်တည့်သို့ရောက်ရှိမည်ဖြစ်သည်။ သူမ လင်ချင်းမှ ထွက်လာတုန်းက သူမသည် မသင့်မတင့်၊ ဒေါသများစွာကို ယူဆောင်လာခဲ့ပြီး သူမ မအောင်မြင်နိုင်ပါက လင်ချင်းသို့ ဘယ်တော့မှ ပြန်သွားမည်မဟုတ်ကြောင်း လျှို့ဝှက်ကတိပြုခဲ့သည်။

မမျှော်လင့်ဘဲ သူမ၏စကားများသည် ကြေကွဲဖွယ်နမိတ်ဖြစ်သွားသည်။ သူမ မသေခင်အထိ သူမမွေးရပ်မြေ ဒါမှမဟုတ် သူမအမေကို ထပ်မတွေ့ရတော့ဘူး။

ထန်ရှီးရှီး၏ မျက်လုံးများမှ မျက်ရည်များ ဖြည်းညှင်းစွာ စီးကျလာသည်။ ယခုအချိန်အထိ သူမသည် အံ့သြစရာကောင်းလောက်အောင် လှပနေသေးသည်။ သူမ နောင်တရခဲ့သလား။ ထန်ရှီးရှီး မသိပါဘူး၊ သူမက ကံရဲ့စီမံရာကို မကျေနပ်ခဲ့ကြောင်းသာ သိနေသည်။

အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ နန်းတော်ထဲဝင်ခဲ့ရလို့ သူမ မကျေနပ်ပါဘူး၊ အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ ကျင်းနယ်မြေကို အပို့ခံရလို့၊ အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ ကျောက်ဇီရှင်းရဲ့ ကိုယ်လုပ်တော်ဖြစ်လာလို့ မကျေနပ်ပါဘူး၊ အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ မျက်နှာသာရဖို့ ပြိုင်ဆိုင်ခဲ့ရလို့ ပိုတောင် မကျေနပ်ပါဘူး၊