ဧကရီမယ်တော်ဖြစ်ရတာက ပိုကောင်းတယ်

Extra-4

(အချပ်ပို ၄) အခန်း ၁၃၉ ယခင်ဘဝ ၂ – ငါ့ကို မြင်နိုင်မလား

ထန်ရှီးရှီးသည် ဤနေရာတွင် ကျင့်ဝမ်ကျောက်ချန်ကျွင်းကို တွေ့လိမ့်မည်ဟု သူမ မျှော်လင့်ခဲ့ပေ။ ဆယ့်နှစ်နှစ် သို့မဟုတ် ဆယ့်သုံးနှစ်သာရှိသေးသည့် အချိန်တွင် သူသည် အလွန်နုပျိုနေပုံရသည်။

ထန်ရှီးရှီး အံ့သြသွားသည်။ ကျင့်ဝမ်သည် သူမ၏တစ်သက်တာတွင် မင်းသား၏စံအိမ်တွင် လုံးဝ လက်လှမ်းမမီခဲ့သော လူတစ်ယောက်ပင်။ အလှတရားအနည်းငယ်သည် ၎င်းတို့ကြားတွင် ဆိုးရွားစွာခံစားခဲ့ရသော်လည်း ကျင့်ဝမ်ကို မည်သူမျှ မနှိုးဆော်ဝံ့ပေ။

ထန်ရှီးရှီးသည် ကျင့်ဝမ်၏မျက်နှာကို တိုက်ရိုက်မကြည့်ဝံ့ပေ။ သူမနှင့် ကျင့်ဝမ်တို့သည် မိသားစုပွဲ၌ အကြိမ်အနည်းငယ်သာ တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ကျင့်ဝမ်သည် အလုပ်များပြီးရင်း အလုပ်များလာကာ စစ်ပွဲအပြီးတွင် လုံးဝမတွေ့ရတော့ပေ။

ထန်ရှီးရှီးသည် ကျင့်ဝမ်ကို နောက်ဆုံးအကြိမ် တွေ့ခဲ့တာကို မနဲပြန်စဥ်းစားရသည်။ နှစ်သစ်ကူးအကြိုဖြစ်သည့် ဆောင်းရာသီတစ်ခုတွင် သူမကို ကျိုးရွှင်းဟွာမှ လျှို့ဝှက်ကြံစည်ပြီး ထိုအရှက်မရှိသော ဖုန်းကျင်ထံမှ ချောက်ချခံရပြီးနောက် ကျင့်ဝမ်၏အနားယူရာသို့ မတော်တဆဝင်ရောက်သွားသည်ကို သူမ သတိရမိသည်။ ထန်ရှီးရှီးသည် အသက်ရှုမဝလောက်အောင် ထိတ်လန့်သွားခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း မထင်မှတ်ပဲ ကျင့်ဝမ်က သူမကို အလွန်ရင်းနှီးနေပုံရပြီး သူမကို အပြစ်မပေးဘဲ ပြန်လွှတ်လိုက်သည်။ သူမ၏ လက်ကောက် ကျိုးသွားသည်ကို သိသဖြင့် သူက သူမအတွက် တောက်ပသော ပုလဲ လက်ကောက်ကိုလည်း လက်ဆောင်ပေးခဲ့သည်။

ထန်ရှီးရှီးသည် ထိုလက်ကောက်ကို အလွန်နှစ်သက်ပြီး တစ်ချိန်လုံး ဝတ်ဆင်ခဲ့သည်။ ကျင့်ဝမ်ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောခွင့်ရချင်သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ကျင့်ဝမ်သည် အလုပ်များပြီးရင်း အလုပ်များလာမည်ဟု သူမ မမျှော်လင့်ခဲ့ဘဲ ကျင့်ဝမ်နှင့်တစ်ယောက်တည်း မတွေ့ခဲ့ရပေ။ ကျင့်ဝမ်ကွယ်လွန်ပြီး မကြာခင်မှာပဲ သူမလည်း သေဆုံးသွားခဲ့သည်။