ဧကရီမယ်တော်ဖြစ်ရတာက ပိုကောင်းတယ်

Ch-115

အခန်း ၁၁၅ အကြီးကို ဖယ်ထုတ်

ထန်ရှီးရှီးက ယခုနှစ် နှစ်သစ်ကူး အကြိုပွဲ၏ အချက်အခြာဖြစ်သည်ကို သံသယ မရှိနိုင်ပါ။ ဧကရီမယ်တော်ကြီးယောင်သည် ထန်ရှီးရှီးနှင့် ရယ်မောပြောဆိုရုံသာမကဘဲ အမြဲတမ်း နှုတ်ဆိတ်နေသော ဧကရီယောင်ကလည်း ထန်ရှီးရှီးနှင့် စကားပြောဆိုရန် စတင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ တစ်ညလုံး ထန်ရှီးရှီး၏ ခမ်းနားသော မြင်ကွင်းကို မည်သူမျှ မယှဉ်နိုင်ပါ။

ကျိုးရွှင်းဟွာသည် ထန်ရှီးရှီးကို လူတိုင်းကလိုက်ရှာနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရာ သူမ၏ စိတ်နှလုံးသည် ထူးထူးခြားခြား ဝမ်းနည်းလာသည်။ သူမသည် ထန်ရှီးရှီး၏နောက်တွင် ထိုင်နေသည်။ သူမသည် ထန်ရှီးရှီးထက် ပိုထူးချွန်ပြီး အလုပ်ပိုကြိုးစားသော်လည်း ကျိုးရွှင်းဟွာကို မည်သူမျှ မမြင်နိုင်ပေ။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူမသည် စီဖေးတစ်ယောက်သာဖြစ်ပြီး၊ ဝမ်ဖေးမဟုတ်သောကြောင့် ပင်။

ရန်ယွိကျင်သည်လည်း ကျိုးရွှင်းဟွာနှင့် လက်တကမ်းသာဝေးသောနေရာတွင် မမြင်နိုင်သောလူကဲ့သို့ ထန်ရှီးရှီးနောက်တွင် ထိုင်နေသည်။ ရန်ယွိကျင်က ကျိုးရွှင်းဟွာကို ဝိုင်လောင်းထည့်ပေးရင်း တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။ "မင်း ငြူစူနေတာလား? ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ၊ ဒီခမ်းနားတဲ့မြင်ကွင်းကို အခြားသူက ပိုင်ဆိုင်တယ်... မင်းက နာမည်မဲ့ ကိုယ်လုပ်တော် သက်သက်ပဲ "

ကျိုးရွှင်းဟွာက ဒေါသထွက်နေပြီး ရန်ယွိကျင်ကို မျက်နှာမမော့ဘဲ ကြည့်လိုက်ပြီး "ညီမရန်က မင်းက တရားဝင်ဇနီးဖြစ်သွားပြီလို့ ပြောနေတာလား "

"မှန်တယ်... ငါလည်း မယားငယ်ပဲ" ရန်ယွိကျင်က ဂရုမစိုက်သလို ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ ပြောလိုက်သည်။ "ဒါပေမယ့် ငါ့မှာ လက်တွေ့မကျတဲ့ စိတ်ကူးတွေ မရှိဘူး... တခြားသူတွေနဲ့ ဘယ်တော့မှ မနှိုင်းဘူး... ဘယ်သူ့ကိုမှ မကျော်ချင်ဘူး... အချို့သော လူတွေကတော့ ငါနဲ့မတူဘဲ၊ ကောင်းကင်ထက်မြင့်တဲ့နှလုံးသားရှိနေပြီး စက္ကူထက်ပိုမိုပါးလွှာတဲ့ အသက်တာရှိတယ်ဆိုတာ မေ့နေပုံပဲ"