ဧကရီမယ်တော်ဖြစ်ရတာက ပိုကောင်းတယ်

Ch-112

အခန်း ၁၁၂ ဟန်ဆောင်ခြင်း

ထန်ရှီးရှီးနှင့် လင်းဝမ်ရှီတို့ စကားပြောနေစဉ် အပြင်ဘက်မှ နှုတ်ခွန်းဆက်သံတစ်ခု ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသည်။ ထန်ရှီးရှီးက မတ်တပ်ထရပ်ပြီး " ဝမ်ရယ် ပြန်ရောက်လာပြီ "

လင်းဝမ်ရှီက အမြန်ထရပ်လိုက်သည်။ ကျောက်ချန်ကျွင်းက တံခါးထဲဝင်လာပြီးနောက် လင်းဝမ်ရှီသည် ထိုနေရာတွင် ရှိနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရပြီး ထန်ရှီးရှီးနှင့် လင်းဝမ်ရှီတို့ အရိုအသေပေးရန် ပြင်နေသည်ကို ချက်ချင်းတားလိုက်ပြီး "ယောက္ခမ ကျေးဇူးပြုပြီး ထပါ "

လင်းဝမ်ရှီသည် ကျောက်ချန်ကျွင်းနှင့် တွေ့ဆုံဖူးသော်လည်း ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်နေဆဲဖြစ်သည်။ ထန်ရှီးရှီးက လင်းဝမ်ရှီလောက် မစိုးရိမ်ပါ။ သူမသည် ညောင်စောင်းပေါ်တွင် သက်တောင့်သက်သာပြန်ထိုင်ကာ ကျောက်ဇီကောင်းကို ကောက်ပွေ့လိုက်ပြီး " ဝမ်ရယ် ဘာလို့ ဒီလောက်စောပြီး ပြန်လာတာလဲ"

ကျောက်ချန်ကျွင်းက ထန်ရှီးရှီးထံမှ စိတ်မငြိမ်မသက်ဖြစ်နေသော ကျောက်ဇီကောင်းကို ပွေ့ခေါ်လိုက်ပြီး "မနေ့က မင်းက ယောက္ခမကို ခေါ်ချင်တယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်လေ... ဒါကြောင့် ကိုယ် အထူးတလည် ကြည့်ရှုဖို့ ပြန်လာခဲ့တယ် "

ထန်ရှီးရှီးက သူမကြားလိုက်သောအခါ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သဘောပေါက်သွားပြီး "နောက်မှ အပြင်ပြန်ထွက်မှာလား"

"အင်း" ကျောက်ချန်ကျွင်းက ကျောက်ဇီကောင်းကို ချီထားပြီး လင်းဝမ်ရှီက ရပ်နေသေးတာကို သူမြင်တော့ သူက အိမ်အကူကို ကြည့်လိုက်ကာ "ယောက္ခမ ဘာလို့ ရပ်နေသေးတာလဲ... ကျေးဇူးပြုပြီး မြန်မြန်ထိုင်ပါ ။ "

အစေခံများသည် တုန်တုန်ယင်ယင်နှင့် လင်းဝမ်ရှီကို မနှောင့်နှေးဘဲ ထိုင်ရန် ကူညီပေးခဲ့သည်။ လင်းဝမ်ရှီသည် ညောင်စောင်း၏ တစ်ဖက်တစ်ချက်တွင် ထိုင်နေပြီး သူမနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်တွင် ထိုင်နေသော ဇနီးမောင်နှံကို ကြည့်နေသည်။ ဇနီးမောင်နှံသည် လွတ်လွတ်လပ်လပ် စကားပြောနေကာ ကျောက်ချန်ကျွင်းက ကျောက်ဇီကောင်းကို ပွေ့ချီထားသည့် အပြုအမူများသည်လည်း အလွန်ရင်းနှီးသည်။ သူမ စိတ်ထဲတွင် ငြိမ်သက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။