TEHLİKE

5. BÖLÜM-İHANET

Bu bölümü bana destek olan kardeşim Kübra, yeğenlerim Tuğba ve Fazilete ithaf ediyorum.

yorum yapan arkadaşlara teşekkür ediyorum.

Video: Skylar Grey - Final Warning

Yavuz amca...
Onun burada ne işi vardı, hem de Kemal Arıkan'ın evinde...Gelen adam Yavuz amcamdı. Kemal Arıkan'la kol kola girmiş görüntüsüne bakılacak olursa yıllardır tanışıyor gibiydiler. Yaşadığım şok yüzünden kalbim durdu sanki, dünya durdu.

Ne biçim oyundu bu?

Yavuz amca beni görse kesinlikle tanırdı. Kalbim kızgınlıktan beynimde atıyordu sanki. Gördüğüm ihanetten midem bulandı. Yavuz amca beni tanır düşüncesi kalbime bıçak gibi saplandı. Beni görse kesinlikle tanırdı. Dikkat çekecek en ufak şey sonum olurdu. Kusmamı engellemek için elimle ağzımı kapatarak, hızla arkamı döndüm.

Gözümün önü kararmaya başladı, önümü göremiyordum. Evden sızan ışığa doğru koşmaya başladım. Yavuz amca ile yaşadığım anılar birer birer zihnime saldırmaya başladı.

" Maşallah, Poyraz. Nasıl büyümüş Arya kızımız, kaça geçtin bakalım."

" 3. Sınıfa geçtim yavuz amca."

Adımlarım iyice dengesini yitirmiş, farklı yönlere gidiyor gibiydiler. Eve girmemle birine çarpmam aynı anda oldu. Çarpmanın etkisiyle geriye doğru savrularak, sert bir şekilde düştüm. Başımı kaldırarak şaşkınlıkla bana bakan Yağız'la karşılaşmayı beklemiyordum. Ne olduğunu anlamaya çalışan gözlerle bakan Yağız, eğilerek kolumdan tutup ayağa kaldırdı. Şuan öylesine savunmasız, öylesine muhtaçtım ki,ölmek istedim.  Sadece Kemal Arıkan'ın ihanetini bilerek ölmek.

Şaşkınlıkla bana bakmaya devam eden Yağız'ın kolumu tutan elinden kurtularak, merdivenlerden inmeye başladım. Son basamağa geldiğimde ayaklarım birbirine dolaşınca,  yüzüstü düştüm. Acıyan bedenime aldırış etmiyordum. Çenemin yere çarpmasıyla bir anı daha canlandı gözümde;

" Bu iş burada bitmedi Poyraz. Senden öyle bir intikam alacağım ki,"

Beynimde yankılanan Yavuz amcanın sesiyle elimi yumruk yaparak yere vurdum.

"Demek alacağın intikam babamın canıydı haa...Değer miydi?....Yavuz amca, değer miydi?"

Hıçkırıklar ardı ardına boğazıma dizilerek nefesimi kesti. Dağılmış düşüncelerimi toparlayamıyordum. Bu olmazdı. Hepsi kabustu. Korkunç bir kabus. Arkamdan yaklaşan ayak seslerini duyar duymaz ayağa kalktım. Kimseyi görecek gücüm yoktu, kimsenin bu ihaneti görmesini istemiyordum. istemiyordum. Ayağa kalkıp olanca hızımla odamı banyosuna girerek kapıyı ardımdan kilitledim.

Klozetin kapağını açarak dizlerimin üzerine çöktüm. İçimde ne varsa hepsini kustum. Sakinleşemiyordum. Öğürmelerim o kadar fazlaydı ki neredeyse iç organlarımı bile kusacaktım. Benden geriye hiç bir şey kalsın istemedim. Hepsini kusmak ve çektiğim sifonla birlikte akıp gitsin istedim. Artık kusacak bir şeyim kalmayınca midem sakinleşti. İçimde hiçbir şey kalmamıştı.
Bomboştum.O kadar yorgundum ki, öyle büyük darbe yemiştim ki, başımı kaldıracak gücüm kalmamıştı.

Zihnimde yankı yapan soruların cevabı olmadığını biliyordum. Ama yapılan ihaneti hazmedemiyordum. Tekrar tekrar soruyordum.

" Neden yaptın bunu Yavuz amca, neden? Boğazıma dizilen hıçkırığı yutmaya gerek duymayarak,serbest bıraktım. Neden? Dedim. Neden? Nedennn?

Vücudumun bitkinliğine rağmen, kalbim patlayacak gibi atıyordu. Kilitlediğim kapıyı dışarıdan güçlü bir el kıracak gibi zorlamaya başlamıştı. Açılmayan kapıya hızlı yumruklar atılıyordu. " Aç kapıyı" sinirli ve bağırarak çıkan sesin sahibinin Yağız'dı ama ses öyle uzaktan geliyordu ki ne dediğini anlamıyordum. Gerçek dünyadan kopmuştum. Boş gözlerle kapıya bakmaya devam ediyordum. Boşlukta yuvarlanan bedenimle bıraksalar ömür boyu burada kalabilirdim.