Zmęczony ale szczęśliwy wróciłem do Krakowa. Niedzielka totalnie dla mnie, odcinam się od znajomych i spędzam czas sam ze sobą. Telefon muszę mieć przy sobie, chcę wiedzieć co jest z Fausti. Czy wszystko jest w porządku, mało śpi przez ostatnie dni i pokonuje ogromne kilometry samochodem. Nie jest to zbytnio bezpieczne, mimo iż jest świetnym kierowcą. O wilku mowa.
F: Hej Bartuś!
B: Cześć, co tam ?
F: Już we Wrocławiu, będę mało dostępna przez cały dzień. Nagrywki nas pochłoną, dlatego dzwonię teraz.
B: Okej, okej. Tylko mam jedną prośbę do Ciebie.
F: Słucham ?
B: Proszę aby to operator jutro podczas waszej drogi powrotnej do Krakowa prowadził samochód. Jesteś niewyspana, boję się o Ciebie.
F: Dobrze Bartuś, obiecuję!
B: To w razie potrzeby jestem pod telefonem. Baw się dobrze!
F: Dzięki przyjacielu!
B: Mhmm.
Trochę dziwnie mi się zrobiło, jeszcze niedawno było kochanie a teraz przyjacielu. Muszę się przyzwyczaić, mam nadzieję że nie na długo.
*Fausti
Jestem ogromnie zmęczona, marzę tylko o tym aby się położyć spać. Ostatnie dni sprawiły, że czekam tylko aż wyruszę w drogę do Krakowa, do mojego mieszkanka. Przed nami jeszcze 2 godziny nagrywek a ja ledwo widzę na oczy.
*Bartek
Jutro nagrywamy fajny ale intensywny odcinek, dlatego muszę się wyspać. Po wczorajszej imprezie wszystko mnie boli, kiedyś to Fausti zrobiłaby mi masaż i ból by odszedł a teraz uratują mnie tylko tabletki przeciwbólowe. Mam nadzieję, że cała i zdrowa wróci do domu.
*Fausti
Nie mogłam zasnąć, nie wiem czy to przez męczący weekend czy sytuację z Bartkiem. Boję się, że mimo zapewnień iż nasza relacja przyjacielska przetrwa, wszystko się posypie. Mam nadzieję, że nasze oddalenie nie nastąpi. Nie darowałabym sobie tego, myślę że Bartek również. Cieszę się, że jutro go zobaczę! Postanowiłam jeszcze posiedzieć chwilę na telefonie, przeglądałam zdjęcia, wspominałam. Wszystko tak szybko przemija, a najszybciej szczęśliwe chwile.
