ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

Chapter 56

နဂါးလှေပြိုင်ပွဲ

ကျန်းရှုယောင်  သူ့အတွက် ရွေးခဲ့သည်က ကြက်ဥအနှစ်အသား ဖက်ထုပ်ဖြစ်၏။ဖြူဖွေးမွတ်ညက်သော ကောက်ညှင်းပျော့ပျော့ကို ကိုက်ဖြတ်လိုက်သောအခါတွင် အဆာများ ပေါ်လာသည်။ ကြက်ဥအနှစ်က  လိမ္မော်နီရောင်ဖြစ်သည်။ ကောက်ညှင်းဖြူဖြူထဲတွင် စိမ့်ဝင်နေသော ဆီမွှေးအနီ အကြည်အလွှာတစ်ခု ရှိနေပုံရသည်။ နူးညံ့သော ဝက်ဗိုက်သားကို ကြက်ဥအနှစ်နှင့်ပတ်လည်တွင် ညှပ်ထားပြီး လေးပင် မွှေးကြိုင်သည်။

ယေဘုယျအားဖြင့် ကောက်ညှင်း ဖက်ထုပ်အချိုကို နှစ်သက်သူများသည် ကောက်ညှင်းဖက်ထုပ်အငန်များ၏ ချိုချိုငန်ငန်အရသာကို မခံနိုင်ကြသော်လည်း ရှဲ့ရွှင်းက ကြီးကြီးမားမား တုံ့ပြန်မှု မရှိပါချေ။ အရသာရှိသည့်အစားစာကို စားနေသမျှ အရသာကောင်းသည့်အရာဘာမဆို သူစားနိုင်ပါ၏။

ဖက်ထုပ်များကို ပြုတ်ပြီးနောက် ဝက်သားမှ ဆီနှင့် အဆီများက ကောက်ညှင်းဆန်ထဲသို့ စိမ်ဝင့်သွားသည်။ ကောက်ညှင်း၏ အပြင်ဘက်အလွှာသည် ရနံ့ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ပိတ်ထားသည်။ အသားနှင့်ကောက်ညှင်း၏ရနံ့ကို ရောစပ်ထားသောကြောင့် အဆီများသော်လည်း မအီစိမ့်ဘဲ လတ်ဆတ်သည်။

ကြက်ဥအနှစ်သည် အရသာရှိပြီး နူးညံ့ကာ  အငန်ရနံ့ရှိသည်။ ဝါးရွက်၏ရနံ့သင်းသင်းနှင့်အတူ အဆီများသောအရသာကို လွှမ်းမိုးစေပြီး အအီဓာတ်ခြင်းကို ဖယ်ရှားပေးရုံသာမက ကောက်ညှင်း၏အရသာကို တိုးမြင့်ပေးကာ လန်းဆန်းစေသည်။

ဇုံဇီတစ်ခု ကိုစားပြီးနောက်  ရှဲ့ရွှင်း သူ၏ ကျက်သရေရှိပြီး သီးသန့်ဆန်မှု စွန့်လွှတ်ကာ သူ၏တူများနောက်သို့ လိုက်၍  ဇုံဇီကို  လက်နှင့်စားတော့၏။

ကျန်းရှုယောင်က ရှဲ့ကျောက်နှင့်ရှဲ့ယောင်ကို ဖြည်းညှင်းစွာ ဝါးပြီး မျိုချရန်ပြောခဲ့ပြီး သူတို့အနေဖြင့်  တစ်ခုသာ စားနိုင်သည်။ထို့ကြောင့် သူတို့ ဂရုတစိုက်နှင့် အလွန်တရာ ဝန်လေးစွာ စားသောက်ခဲ့၏။

ရှဲ့ရွှင်းက မတူပေ။ သူ စားချင်သလောက် စားလို့ရလေသည်။

သူက ပဲအနှစ်ဖက်ထုပ်ကို ကိုက်လိုက်၏။ ပဲအနှစ်က ချိုမြိန်ပြီး နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ပဲနီလေး၏ အနံ့မွှေးမွှေးလေး ရှိပြီး စားပြီးပါက ခံတွင်းထဲမှာပြည့်လျှံသွားမည်ဖြစ်သည်။