ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

722 60 1
                                    

Chapter 116

"ရှင်ဒီမှာရပ်နေတဲ့အခါ ချက်ပြုတ်ရတာ အဆင်မပြေဘူး"ဟု သူမကပြောလိုက်သည်။

ရှဲ့ရွှင်းက နောက်သို့ ခြေတစ်လှမ်းသာလှမ်းကာ ရွှေအိုရောင်ခေါက်ဆွဲကို ကြည့်ပြီး စားချင်လောဘကြီးနေ သည်။

အရမ်းမွှေးတယ်...အပြင်မှာရောင်းတဲ့ မုန့်ကြိုးလိမ်က ဒီလောက်မမွှေးဘူး... အထဲမှာ ဥတွေပါနေလို့များလား...

"ဒီည ကြက်ဥကြော်နဲ့ ခေါက်ဆွဲစားချင်တယ်"
သူတောင်းဆိုလိုက်သည်။

ကျန်းရှုယောင်က သဘာဝအတိုင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

ရှဲ့ရွှင်းက ခေါက်ဆွဲခြောက်ကို တိတ်တဆိတ် ဘယ်လိုခိုးစားရမလဲဆိုသည်ကို တွေးနေချိန်မှာပဲ မုန်လာဥနီခေါင်းသေးသေးလေးက တံခါးအပြင်ဘက်ကနေ ပြေးလာပြီး ခုန်စွခုန်စွ အော်လာလေသည်။

"တတိယဦးလေး... တတိယဦးလေး"

ရှဲ့ရွှင်း၏ ဒဏ်ရာကြောင့် ရှုရှီက အမြွှာများကို နှောင့်ယှက်ရန် ခွင့်မပြုသဖြင့်  အမြွှာများမှာ တတိယအိမ်တော်ခွဲသို့ အချိန်အတော်ကြာအောင် မလာခဲ့ကြရပေ။

အခု သူတို့ တတိယအိမ်တော်ခွဲသို့ ပြန်ရောက်လာနိုင်ပြီဖြစ်သဖြင့် ရှဲ့ကျောက်တစ်ယောက် စိတ်လှုပ်ရှားနေရုံသာမက ရှဲ့ယောင်လည်း နောက်က လှုပ်စိလှုပ်စိဖြင့်ပါလာသည်။ရှဲ့ရွှင်း ဒဏ်ရာရထားသည်က စိတ်မကောင်းစရာပင်။ သူတို့က သူ့အပေါ်ခုန်တက်မရတော့ပေမဲ့ သူ့ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်သည်။

ရှဲ့ရွှင်း သူ့ပါးစပ်ထဲကို ခေါက်ဆွဲခြောက်ထည့်လိုက်သည်နှင့် ရှဲ့ကျောက်က အကောင်ပေါက်လေးလို ပြေးလာပြီး သူ့ကို ဖမ်းလိုက်သည်။

ရှဲ့ကျောက်၏ စပျစ်သီးနှင့်တူသော မျက်လုံးများသည် အကြိမ်အနည်းငယ် လှည့်ပတ်ကာ ရှဲ့ရွှင်းကို ကြည့်ပြီး ပြုံး၍ ဆိုသည်။

"တတိယ ဦးလေး~"

ရှဲ့ရွှင်း သူ့စိတ်ထဲတွင် အလွန်ရှက်ရွံ့နေသော်လည်း မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် တည်ငြိမ်နေဟန်ရှိသည်။ သူက လက်ယပ်ခေါ်လိုက်ပြီး ရှဲ့ကျောက်နှင့်ရှဲ့ယောင်က သူ့ဆီ လျှောက်သွား၏။

ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်းTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang