ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

763 69 1
                                    

Chapter 78

ဟော့ပေါ့ (1)

သားနှင့်အမေကြား စကားဝိုင်းက ပြတ်တောက်သွား၏။ သခင်မကြီး တစ်ညလုံး ကောင်းကောင်းအိပ်မပျော်ဘဲ ရှဲ့ရွှင်းကို မရေတွက်နိုင်အောင် ကြိမ်းမောင်းခဲ့သည်။ရှဲ့ရွှင်း ကျန်းရှုယောင်ကို ဘာကြောင့် ချစ်မိသွားသည်ကို သူမ နားမလည်ခဲ့ပေ။

နောက်တစ်နေ့တွင် သူမ ထိုအကြောင်းကို ပိုတွေးလေလေ၊ စိတ်ဓာတ်ကျလေလေဖြစ်သည်။ ခွေးတစ်ကောင်ကို ကြီးစွာသောနာကျင်မှုများနှင့်အတူ ကျွေမွေးခဲ့မိသည်ဟု သူမ ခံစားခဲ့ရ၏။ ရှဲ့ရွှင်းက ငယ်ရွယ်ပြီးပေါ့ပြက်ပြက်နိုင်သည်။ သူ့ဇနီးက သူ့အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းအတွက် မည်မျှအရေးကြီးသည်ကို သူနားမလည်ဘဲ နှစ်အနည်းငယ်ကြာမှ နောင်တရလိမ့်မည်။

၎င်းကိုတွေးပြီး သူမကိုယ်သူမ မနှစ်သိမ့်နိုင်ရုံသာမက ပို၍ပင် စိတ်မသက်မသာ ခံစားရ၏။သူမ၏ နို့ထိန်းကို ရှာပြီး ညည်းညူရန် ကြိုးစားသော်လည်း ပြေးဝင်လာသော အစေခံက နှောင့်ယှက်ခဲ့သည်။

“သခင်မကြီး... သခင်မကြီးရှင်”

အစေခံက ထိတ်လန့်တကြားနှင့် ဟောဟဲလိုက်နေ၏။

သခင်မကြီးက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး သူမဘေးက နို့ထိန်းက ခပ်မြန်မြန် အော်လိုက်သည်။

အစေခံက သူမကိုယ်သူမ တမင််လုပ်ထားခြင်း လုံးဝမဟုတ်ပေ။ သူမ၏အမူအရာမှာ တုန်လှုပ်သွားပြီး အသံတုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်နေ၏။

“သခင်မကြီး...အရှင်မင်းသားရောက်နေပါတယ်"

"ဘုန်း—"

သခင်မကြီးက ဆတ်ခနဲ ထရပ်လိုက်သောကြောင့် စားပွဲပုလေးကို မှောက်လိုက်မိသည်။

"အရှင်မင်းသား"

သူမ မျက်လုံးပြူးပြီး ပျာယာခတ်သွား၏။

"မြန်မြန်...နင့်သခင်ကိုသွားခေါ်ချေ"

သူမက အိမ်ထဲသို့ အလျင်အမြန်လျှောက်ကာ အိမ်ရှေ့စံမင်းသားကို သွားတွေ့ရန် ပြင်ဆင်နေသည်။

"လာ...ငါ့ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေး"

ပရမ်းပတာအခြေအနေမှာ အစေခံကအသံမြင့်လိုက်၏။

ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်းWhere stories live. Discover now