ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

729 60 0
                                    

Chapter 95

ကြက်ဥထမင်းကြော်

အတင်းအဖျင်းပြောခြင်းသည် လူသားတို့၏သဘောသဘာဝဖြစ်ပြီး လူပြိန်းကျခြင်းကို ရှောင်လွှဲ၍မရပေ။ ကျန်းရှုယောင်ကိုပြောပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ၎င်းတို့သည် သူမအား ထပ်မံ၍ နာကြည်းလာကြသည်။ ရှဲ့ရွှင်း၏ ကံဆိုးခြင်းအတွက် ဟစ်ကြွေးနေကြသည်။တော်ဝင် စာမေးပွဲတွင် တတိယနေရာရခဲ့သည့် အံ့သြဖွယ်စွမ်းရည်ရှိသော ရှဲ့ရွှင်းက နောက်ဆုံးတွင် အရူးတစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်ခဲ့သည်။

ရှဲ့ဟောင် နှင့် ရှဲ့ရယ်တို့သည် စိတ်မသက်မသာဖြစ်ပြီး သူတို့နှင့် ရန်ဖြစ်ကြတော့မည်ဖြစ်သည်။ အရင်ကပြောခဲ့သော ဇီဇာကြောင်သည့်သခင်လေးကဆိုလိုက်သည်။

"ငါတို့က အခု ကမ္ဘာပေါ်မှာ အပျော်ဆုံးနေရာကို ရောက်နေပြီ...မင်းတို့ကို ရိုက်နှက်ဖို့ အတင်းမတိုက်တွန်းနဲ့"

ပိုင်ရှင်ကို ဆိုးတဲ့စကားတွေပြောရင် နောင် ဘယ်လိုလာစားမလဲ...

လူတိုင်းက ဤစွမ်းအားကြီးသည့် အတန်းဖော်ကို အကြောက်ဆုံးဖြစ်သည်။ သူတို့က တွန့်ဆုတ်စွာ ပါးစပ်ပိတ်ထားသော်လည်း ဤအရသာများကို ကျန်းရှုယောင် နှင့် မချိတ်ဆက်မိခဲ့ကြပေ။

၎င်းကိုမြင်သောအခါ ရှဲ့ရယ်က အကူအညီမဲ့စွာပြောလိုက်သည်။

"ဒီအစားအစာတွေ၊ မဟုတ်ဘူး... အတိအကျပြောရမယ်ဆိုရင် ဒီလမ်းပေါ်က အစားအသောက်အားလုံးကို ငါ့တတိယအဒေါ်က လုပ်ခဲ့တာ"

သူ့စကားကြားသောအခါ လူတိုင်း အံ့ဩသွားပြီး ချက်ချင်း ရယ်မောလိုက်ကြသည်။

"ရယ်ရတယ်...တကယ်ရယ်ရတယ်"

"ဒီလမ်းမှာ စားစရာတွေ အများကြီးရှိတယ်... လူတစ်ယောက်တည်းက ဖန်တီးရင် မျောက်နှစ်ရောက်တဲ့အထိ အချိန်ယူရလိမ့်မယ်... ငါတို့ကို မလှည့်စားနဲ့"

[ET/N- "မျောက်နှစ်အထိ ကြာမယ်" အခြေခံအားဖြင့် ထာဝစဉ် ကြာမည်ဟု ဆိုလိုသည်။]

သူတို့ စကားပြောနေရင်းနှင့်ရုတ်တရက် ရပ်သွားသည်။

ကျန်းရှုယောင်က နံရံနောက်ကနေ ထွက်လာခဲ့၏။ သူမမျက်လုံးတွေက သူတို့အပေါ်ကို စိုက်ကြည့်နေသည်။

ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်းDonde viven las historias. Descúbrelo ahora