Chapter 97
အစားအသောက်က ကုစားပေးသည်။
"ဟားဟား...အဘိုးကြီး... ဒီမရီးက အရမ်းတော်တဲ့အတွက်နဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် တွန်းမချပါနဲ့"
စားသုံးသူများ စကားစမြည်ပြောကြဆဲဖြစ်သည်။
"မဟုတ်ဘူး...မဟုတ်ဘူး...လေးစားမှုက ကျွန်မရသင့်တာမဟုတ်ဘူး"
စွန်းနျန်ဇီက ရုတ်တရက် ခေါင်းမော့ကာ တိုးတိတ်စွာ အမှန်ပြင်ပေးလိုက်သည်။သို့ပေမဲ့ သူမ အသံက ပိုကျယ်လောင်လာပြီး နောက်ဆုံးမှာသူမမှာ အကြာကြီးမရှိခဲ့သည့် တက်ကြွမှုနှင့်အားမာန်တို့ဖြင့် ပြည့်နေသည်။
"ကျွန်မကို သင်ပေးခဲ့တာက သခင်မလေးပဲ...ကျွန်မလုပ်ထားတဲ့ ထမင်းကြော်က ကျွန်မသခင်မလေး လုပ်ထားတာထက် အများကြီး အရသာနည်းတယ်... အလျင်စလိုမဖြစ်ပါနဲ့ အဘိုး... ကျွန်မ အခုချက်ပေးပါမယ်"
ဇီဇာကြောင်သူက နားထောင်ပြီး သူ့အတန်းဖော်များကို ကြည့်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူ့အကြည့်က ရှဲ့ရယ်ဆီသို့ ရောက်သွားပြီးဆိုသည်။
"သခင်မလေး... မဟုတ်ဘူး... အဲဒါ ကျန်းသခင်မလေးမဟုတ်ဘူးမလား"
ရှဲ့ရယ်က မျက်လုံးလိမ့်ပြီး
"မဟုတ်ရင်..."
ဇီဇာကြောင်သူ ပြိုလဲသွားကာ ဇွန်းကို သူ့လက်ထဲ မှ ပစ်ချလုနီးပါးဖြစ်သွားသည်။
"ဟင့်အင်း...ငါ လက်မခံဘူး...ငါ မကျေအေးနိုင်ဘူး...ဒီ ဒီဟာ– မင်းဘာရယ်နေတာလဲ...မိုးကြိုးပစ်ခံနေရတာ မင်းမဟုတ်ဘူးကွ“
သူတို့ အင်မတန် လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်နေကြသဖြင့် လူတိုင်းက သူတို့ကို ကြည့်နေကြသည်။ ခဏအကြာတွင် တစ်စုံတစ်ယောက်က ၎င်းတို့၏ အဝတ်အစားများကို မှတ်မိသွားသည်။
"ဒါက ချင်ထန့်အကယ်ဒမီက ကျောင်းသားလား"
"ဟမ်... အဲဒါက အကောင်းဆုံး အကယ်ဒမီပဲ... အဲဒီကျောင်းက ကျောင်းသားတွေက ချမ်းသာတယ် တန်ဖိုးကြီးတယ်... ဒီဆိုင်အတွက် အလုပ်လုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး"
"ဒါဆို... လာစားကြည့်ရအောင်"
"ကောင်းပြီ...အနံ့နဲ့တင် ဗိုက်ဆာနေပြီ"
YOU ARE READING
ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း
Non-FictionNew Normal တစ်ပတ် သုံးပိုင်း update ပါမယ်ရှင် .. Normal novel page မွာ ဒီနေ့ပဲစဖတ်လို့ရပါပြီ Title - Ancient Foodeie Survival Guide Description ကျန်းရှုယောင်တစ်ယောက် ဝိညာဉ်ကူးပြောင်းကာ ဟိတ်ဟန်များသည့် ပုံစံနှင့် ကြိုးတိုးကြောင်တောင် ဝတ်စားဆင်ယင...
