ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

Chapter 112

လျန်လျှို လုံးဝ အံ့အားသင့်သွားသည်။ ဒါ... အခုပဲ ဝင်လာတုန်းက တချို့က "အရည်အသွေးကောင်းပြီး ဈေးနှုန်းသက်သာတယ်" လို့ပြောကြတယ်...ဒါမျိုးရိုးနာမည်လင်းရဲ့ အကြံအစည်ဖြစ်ရမယ်...ဒီလိုအရသာရှိတဲ့ အစားအသောက်တွေက ဘယ်လိုလုပ်စျေးသက်သာနိုင်မလဲ...

သို့ပေမဲ့ သူ့စိတ်ကူးကို ချက်ချင်းဖယ်လိုက်၏၊ အရသာက အရေးကြီးဆုံးပါပင်။

ငါးအသားလုံးများသည် ထုတ်ထုတ်လေးနှင့် အူမားမီ အရသာအပြည့်ရှိသည်။ အသားအူများသည် ကြွပ်၊ ပျော့ပျောင်းပြီး အတွင်းတွင် ဖယောင်းကဲ့သို့ဖြစ်ကာ ခေါက်ဆွဲများသည်် စိတ်ဝိညာဉ်ဖြစ်သည်။ နူးညံ့သိမ်မွေ့သောအရသာနှင့်အသားအရသာနှင့်ပြည့်စုံသည်။ကျယ်ပြန့်ပြီး ဝါးရကာ နူးညံ့ချောမွေ့၏။ ဆော့စ်နှင့် ပြည့်နှက်နေပြီး သွားနှင့်လျှာဖျားမှာ ခုန်နေပြီး ဝါးရသည်မှာ စွဲလမ်းစေ လွန်းသည်။

ပန်းကန်လုံးကြီးကြီးကို ဖြည်းညှင်းစွာစားပြီး  အများစုကို အရသာမြည်းကြည့်ရန်အလုပ်များရင်း စားသုံးကြသည်။ ပန်းကန်အောက်ခြေရှိ နှမ်းဆော့စ်နှင့် ခေါက်ဆွဲလက်ကျန်များက ရော၍လုံးထွေးကာ ပိုပျစ်လာစေသည်။

ယခုအချိန်မှာ ခေါက်ဆွဲတွေ စိမ်ထားပြီး ဆော့စ်များ ပြည့်နေကာအနည်းငယ် နူးအိနေပြီဖြစ်သည်။ တူဖြင့် မွှေသောအခါ စေးကပ်သော အသံထွက်သည်။ ပန်းကန်လုံးအောက်ခြေတွင်ကျန်နေသော နှမ်းဆော့စ် များအားလုံးကို ထုပ်ထားသည့် ခေါက်ဆွဲအအထွေးကြီး ညှပ်ယူလိုက်ကြသည်။

လက်ရှိအချိန်မှာ ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ်ဖွင့်ပြီး ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ ဖောင်းနေသည့်ပါးတွေနှင့်  ဖြည်းညှင်းစွာ ဝါးရသည်။အဆုံးသတ်ရလဒ်က ၎င်းသည် ခေါက်ဆွဲမဟုတ်ဘဲ ဆော့စ်စစ်စစ်ကဲ့သို့ အပြင်းထန်ဆုံးနှမ်းဆော့စ်အရသာကို ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။ ကိုက်လိုက်တိုင်း ပါးစပ်ထဲမှာ မွှေးပျံ့ သင်းပျံ့သည့်ရနံ့ကို ခံစားလိုက်ရ၏။ ခေါက်ဆွဲပျော့တွေက ဝါးရလွယ်ကူပေမဲ့ သိပ်မပျော့ပါချေ။ နှမ်းဆော့နှင့် တွဲစားရင်း ကျေနပ်စရာကောင်းသည့် ပျော်ရွှင်မှုကို ခံစားခဲ့ရသည်။