ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

Chapter 63

ဆန်ပြုတ် နှင့်ကြက်ဥပေါင်း

ကျန်းရှုယောင် သူမလက်ထဲက ရွှေဆံထိုးကို စိုက်ကြည့်နေမိသည်—ဒါက သွေးပေမနေဘူး

သူမ ခေါင်းကို မော့လိုက်သည်နှင့် သူမ၏ မှုန်ဝါးသော အမြင်အာရုံတွင် အလင်းရောင်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် ပုံသဏ္ဍာန်သည် တဖြည်းဖြည်း ရှင်းလင်းလာသည်။

ရှည်လျားသောဓားရှည်၊ တောက်ပသောအရာရှိဝတ်စုံ... နောက်ဆုံးတွင် ရှဲ့ရွှင်း၏မျက်နှာ။

တခြားသူတွေက ရှဲ့ရွှင်းကို အမြဲအေးစက်သည့်မျက်နှာထားကြောင့် ကြောက်ကြပေမဲ့ ကျန်းရှုယောင်ကမူ သူ့မျက်နှာမှာ စိတ်ခံစားချက်တွေ အများကြီးရှိနေသည်ကို သိ၏။

ယင်းက အမှန်တကယ် အေးစက်သောမျက်နှာဖြင့် ရှဲ့ရွှင်း၏ပုံစံကို သူမမြင်လိုက်ရသည့်အခိုက်အတန့်ထိသာပင်။

သူ့မျက်နှာက အေးစိမ့်နေပြီး သူ့မျက်လုံးတွေက ရန်လိုမှုများနှင့် ပြည့်နေသည်။သူ့ပတ်ဝန်းကျင်က လေတွေက တောင့်ခဲပြီး ဖိနှိပ်နေသည်။ သူက ငြိမ်းအေးဓားနှင့်တူသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ ထက်ရှသည့် စွမ်းအင်တွေ ပြည့်နေပြီး ကျန်းရှုယောင် အလိုလို ကြောက်လန့်ကာ နောက်ပြန်ဆုတ်သွားခဲ့သည်။

သူ့အကြည့်တွေက ဝတ်လုံကို ချွတ်ထားသည့် ဓားပြအပေါ်ကို ကျရောက်ပြီးနောက် စုတ်ပြဲနေသော ဝတ်ရုံလက်နှင့် လက်မောင်းပေါ်နေသည့်သူမဘက်ကို ပြန်လှည့်သွား၏။

ထိုလူက ရုန်းကန်ဆဲ။သူ ဒူးထောက်ပြီးထကာရှိသေး ရှဲ့ရွှင်းက မျက်တောင်မခတ်ဘဲ ခေါင်းကို ဓားနှင့် ခုတ်လိုက်သည်။

သွေးများပန်းထွက်လာသည့်အသံလိုမျိုးကြားလိုက်ရပြီး ကျန်းရှုယောင် လေထဲတွင် သွေးနံ့များရနေသော်လည်း သူမ၏မှုန်ဝါးသောအမြင်က ရှဲ့ရွှင်း၏ရန်လိုသောမျက်နှာကိုသာ အာရုံစိုက်နေလေသည်။

သူမ၏ ခွန်အားမရှိခြင်းကို သူမ မုန်းတီးပြီး ရှဲ့ရွှင်း၏အကြည့်များက သူမလက်မောင်းပေါ်ကို ငေးစိုက်လာပြန်သောအခါ သူမ၏ ပထမဆုံး တုံ့ပြန်မှုသည် သူမ၏ လက်ကို နောက်သို့ ဖုံးကွယ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။