ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

725 53 0
                                    

Chapter 96

သို့ပေမဲ့  ဤည၌ အနှီစိတ်ငြိမ်းချမ်းမှု ပျက်သွား၏။

"သခင်မက ကျွန်မလူကောင်ထွက်ပြစရာ မလိုဘူးလို့ပြောခဲ့တယ် မဟုတ်လား"

သူမက အံ့သြစွာပြောသည်။

ဆိုင်ရှင်က သူ့သံသယတွေကို နားမလည်ဘဲဆို၏။

"ဘာကိုထွက်ပြရမှာလဲ...နင်က လူတွေရှေ့မှာ ချက်ပြဖို့ပဲလိုတယ်.. နောက်ပြီး နင်က အပျိုပေါက်လေးလဲမဟုတ်ဘူး...နင်က နင့်မျက်နှာကို ပြရမှာ ကြောက်ပေမဲ့ အပြင်မှာ ရပ်နေတဲ့ သခင်မလေးကို မတွေ့ဘူးလား"

ထမင်းချက်က လူတွေကို မတွေ့ဝံ့ပေ။ အရင်တုန်းကခင်ပွန်းသည်က သူမကို ခေါင်းကနေ အမြဲထိုးကြိတ်ကန်ကျောက်သည်။ ယခု သူမတွင် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ၏ ခြေရာလက်ရာများကျန်ရှိနေကာ သူစိမ်းများကို ကြောက်နေရဆဲဖြစ်သည်။

ဆိုင်ရှင်က သူမကို ဆက်ပြီး ဖြောင့်ဖြနေကာ နောက်ဆုံးတွင်ပြောလိုက်၏။

"သခင်မက နင့်ကို ဆိုးဆိုးရွားရွား ဆက်ဆံတာ မဟုတ်ဘူး...သခင်မလေးကလည်း နင့်ကို ယုံကြည်ပြီး ရဲရဲဝံ့ဝံ သင်ပေးခဲ့တာ... အခုအချိန်မှာ သူတို့ နင့်ကို လိုအပ်နေတာ...နင်ငြင်းဖို့တောင် လိုသေးလား"

သူ့စကားက ထမင်းချက်၏ နှလုံးသားထဲထိ ရောက်သွားပြီး သူမ အံကြိတ်ကာပြောလိုက်၏။

"ကောင်းပြီ...ကျွန်မသွားလိုက်မယ်"

အစားအသောက်ကောင်တာကို ဆိုင်အဝင်ဝသို့ တွန်းပို့လိုက်သည်။ လမ်းမပေါ်တွင် စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ကြည့်ရှုနေကြသူများနှင့် စည်ကားနေ၏။

ဆိုင်ရှင်က ယနေ့ ထိုလူရမ်းကားများစားသည့် ထမင်းကြော်ကို ထုတ်ပြပြီးပြောလိုက်သည်။

"ဒါက အဲဒီလူတွေ စားကြတဲ့ဟာပါပဲ...ကျန်တဲ့ ပန်းကန်တစ်ဝက်က ကြက်ဥထမင်းကြော်ဆိုတာ မိတ်ဆွေတို့မြင်နိုင်ပါတယ်"

သူက စွန်းနျန်ဇီကိုလက်ညိုးထိုးပြပြီး

"ဒါက ငါတို့ဆိုင်ရဲ့ စားဖိုမှူးပါ...သူ့ကို ဒီနေရာမှာပဲ ကြက်ဥထမင်းကြော်ခိုင်းလိုက်မယ်... ပါဝင်ပစ္စည်းတွေ၊ အသုံးအဆောင်တွေနဲ့ ငါတို့ရဲ့နည်းလမ်းတွေကို မိတ်ဆွေတို့ စစ်ဆေးကြည့်နိုင်တယ်... ထမင်းကြော်က မသန့်ရှင်းဘူးလား...ပန်းကန်တစ်ဝက်ကုန်ရင် လူတွေကို အော့အန်အောင်လုပ်မလား...လာကြည့်ကြပါ"

ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်းWhere stories live. Discover now