ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

953 74 0
                                    

Chapter 61

သခင်မကြီးအတူတူနေပြီး ရှုရှီနှင့် အတူ သူမကိုလုပ်ကျွေးပြုစုမည့်အစား ကျန်းရှုယောင် ရထားပေါ်ရှိ လူနှစ်ယောက်ကို တည်ငြိမ်သော မျက်နှာဖြင့် ကြည့်ကာ သည်းမခံနိုင်တော့သလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ရထားလုံးသည် ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန် မောင်းနှင်သော်လည်း ကျန်းရှုယောင် ခဏအကြာတွင် မထိုင်နိုင်တော့ပေ။

သူမ အပြင်သို့ကြည့်ရန် ကန့်လန့်ကာကို မလိုက်သည်။ မြင်ကွင်းက သာယာသော်လည်း အချိန်အတော်ကြာပြီးနောက် မှုန်မှိုင်းပြီး ငြီးငွေ့နေဆဲဖြစ်သည်။

သူမ ကန့်လန့်ကာကို ချလိုက်ပြီး သူမယူလာသော အစားအသောက်ပုံးကို မလိုက်သည်။

ပျင်းတဲ့အခါ ဘာလုပ်မလဲ...စားရတာပေါ့...

ကျန်းရှုယောင်က ရေအိတ်ကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး သင်းကြိုင်ကြာရှည်မွှေးပျံ့သော ရနံ့သည် ရထားလုံးတလျှောက်လုံး ချက်ချင်း ပျံ့နှံ့သွားသည်။

ခရီးတစ်ခုအကြောင်းပြောရင် နို့လက်ဖက်ရည်ကို ဘယ်မေ့လို့ဖြစ်မလဲ...

ရထားလုံးပေါ်တွင် နာရီအနည်းငယ်ကြာထိုင်ရမည်ကို စဉ်းစားရင်း နောက်ထပ် ခွက်အနည်းငယ်ကို သူမ တမင်တကာ လုပ်ခဲ့သည်။မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ လောလောဆယ် ပူနေလေရာ နို့လက်ဖက်ရည်အေး သောက်သာ်က မှန်ပေသည်။

ချိုမြိန်မှုကို အနံ့ခံလိုက်ရင်း ကျိုးရှီနှင့် ရှဲ့ဖေးတို့က တညီတညွတ်တည်း မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ သူမကို ကြည့်နေကြသည်။

ကျန်းရှုယောင်က အစာစားသည့်အခါ အမြဲပျော်တတ်၏။ သူတို့ နှစ်ယောက်၏မျက်လုံးတွေကို စိတ်မ၀င်စားဘဲ ခေါင်းမော့ပြီး နို့လက်ဖက်ရည် တစ်ငုံသောက်လိုက်သည်။

ချိုသော်လည်း မအီသော နို့ရနံ့သည် လက်ဖက်ခြောက်၏ လန်းဆန်းသောရနံ့ဖြင့် ပါးစပ်အတွင်းသို့ ပျံ့နှံ့သွားပြီး အေးမြမှုသည် ဗိုက်ထဲသို့ တလမ်းလုံး စိမ့်ဝင်သွားကာ သူမ၏ ကသိကအောက်ဖြစ်နေခြင်းကို ချက်ချင်း သက်သာစေသည်။

နို့လက်ဖက်ရည်သောက်သည်က အနည်းငယ် ပျင်းစရာကောင်းသဖြင့် သူမဝက်သားခြောက် တချို့ကို ကြိုပြီး ကင်ထားလိုက်၏။

ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်းWhere stories live. Discover now