ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

743 68 0
                                    

Chapter 74

ကြက်ကြော်

သူမ အရင်က အကြိမ်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်သော ဝမ်းနည်းမှု သို့မဟုတ် ဒေါသဖြစ်ချိန်တိုင်း အခိုက်အတန့်သို့ ပြန်ရောက်သွားပုံရသည်။သူမ ရှဲ့လန်ကို မကျေမနပ်ပြောဆိုလေတိုင်း သူ၏ နူးညံ့သိမ်မွေ့မှုကြောင့် သူမအသိလွတ်သွားရသည်။ အကြိမ်ပေါင်း မည်မျှပင် သူ သူမကိုထိုးနှက်သည်ဖြစ်စေ ၊ သူ့ကို ခြောက်မိပြီး ငြင်းပယ်ခံရမည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့် ချက်ချင်းပင် သူမ အတွေးများကို သိမ်းဆည်းခဲ့သည်။

ရှဲ့လန်က သူမ သူ့ကို တည့်တည့်စိုက်ကြည့်နေသည်ကိုတွေ့သောအခါ  ရှေ့ကို ခြေတစ်လှမ်း လှမ်းကြည့်လိုက်၏။

"လောရင်"

သူစကားမဆုံးခင် ကျိုးရှီက ရုတ်တရက် လှုပ်ရှားလိုက်လေသည်။

ချွန်ထက်သော ဓားအလင်းတန်းတစ်ခုက လေထဲတွင် ကွေ့ပတ်သွားကာ မဝေးသော စားပွဲပေါ်ရှိ ခြင်းတောင်းထဲမှ ရွှေဖရုံသီးထဲသို့ ထိုးစိုက်သွားသည်။

"အဲ့လို မခေါ်နဲ့"

သူမက အေးစက်စွာပြောသည်။

ရှဲ့လန် ထိတ်လန့် အံသြသွားသည်။သူရပ်လိုက်ပြီး ရွှေဖရုံသီးပေါ်စိုက်နေသည့် မီးဖိုချောင်သုံးဓားကိုကြည့်ပြီး ကျိုးရှီ၏အမူအရာကိုကြည့်လိုက်၏။

သူတို့လက်ထပ်ခဲ့သည်မှာ နှစ်အတော်ကြာပြီဖြစ်ပေမဲ့ ဤသည်က ကျိုးရှီ၏အေးစက်သည့်မျက်နှာကို သူပထမဆုံးမြင်ဖူးခြင်းဖြစ်သည်။

ခဏတာ ဘယ်လိုတုံ့ပြန်ရမှန်းကို မသိတော့ဖြစ်သွား၏။

“ကိုယ်…”

ကျိုးရှီက သူ့ကို မကြည့်တော့ဘဲ မီးဖိုချောင်သုံးဓားကို ရွှေဖရုံသီးထဲက ဆွဲထုတ်ဖို့လျှောက်လာပြီး အတော်လေးကိုမှ ပြတ်သားသောအသံဖြင့်ဆိုသည်။

"ခြံဝင်းက ဒီလောက်ကြီးတာ... ဘာလို့ ငါ့ကို လာလာနှောက်ယှက်နေတာလဲ...ငါက မီးဖိုချောင်ထဲနဲ့အရှေ့တောင်ပံမှာပဲ အသိုက်လုပ်နေတာ... ငြိမ်းချမ်းရေးကို ထိန်းထားရင် မကောင်းဘူးလား"

ရှဲ့လန် သူ့စိတ်ထဲတွင် တုန်လှုပ်သွားသည်။ သူမ၏အေးစက်သော လေသံကို နားထောင်ရင်း ထူးဆန်းသော အမူအရာကို ကြည့်လိုက်ရာ သူ့ရင်ထဲတွင် ထိတ်လန့်တကြား ခံစားချက်များ ရုတ်တရက် ပေါ်လာသည်။

ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်းWhere stories live. Discover now