Chapter 127
နူးညံ့ပြီး အရသာရှိသော ဟင်းရည်က မြူငွေ့များဖြင့် ဝိုင်းရံထားသည်။ သူ အခိုးအငွေ့များကို မှုတ်ထုတ်ပြီးနောက် လတ်ဆတ်ပြီး မွှေးပျံ့သောရနံ့က အံ့သြဖွယ်ရာဖြစ်ပြီး နွေးထွေးသောအငွေ့ကြောင့် လူများကို လန်းဆန်းပြီး ပျင်းရိစေသည်။
သူ ဇွန်းကို မျှော်လင့်တကြီး ကောက်လိုက်ပြီး သိုးသားဟင်းတစ်ဇွန်းကို ခပ်ယူလိုက်သည်။ ပါးပါးညှပ်ထားသော ဘန်းမုန့်များက ပျော့ပြောင်းသည်။ သေးငယ်သော်လည်း မပြန့်ကျဲ။ ဟင်းရည်စိမ်ပြီးနောက် ၎င်းတို့သည် စိုစွတ်နေသော်လည်း အရည်ပျော်မသွားဘဲ မွှေးနေဆဲဖြစ်သည ကြည်လင်ပြတ်သားသော ကြာဇံကို ဇွန်းဘေးတွင် ချိတ်ဆွဲထားသည်။ယင်းက တုန်ခါလှုပ်ယမ်းနေပြီး ကွဲသွားသည့်အထိ ပျော့ပျောင်းပြီး ချောမွေ့ကာ သိုးသားဟင်းရည် ရွှဲနေသည်။ ဤမျှကြီးမားသော ဟင်းချိုဇွန်းကြီးဖြင့် အသံမမြည်အောင်သောက်ရခက်သည်။
ပူနွေးသောသိုးသားဟင်းရည်ထဲကို ဘန်းမုန့်စိမ်ပြီး စားသုံးလိုက်သည်နှင့် အစ်ကိုကြီးကျိုး ကြွယ်ဝပြီး ချိုမြိန်သော ဟင်းရည်ကြောင့် ထိတ်လန့်သွားသည်။ သိုးသား၏တစိမ့်စိမ့်အရသာက အလွန်ပြင်းထန်သည်။ယင်းက ဘန်မုန့်ပေါင်းနှင့် ကြာဇံထဲမှာ ဟိုပြေးသည်ပြေး ပြေးနေ၏။သိုးသားဟင်းရည်ပျစ်ပျစ်က လူတို့၏အစာစားချင်စိတ်ကို ချက်ချင်းပွင့်စေသည်။
ဟင်းရည်ကြည်ကြည်က အရသာရှိသည်။ သိုးသားကို ပြုတ်ပြီး ပါးစပ်ထဲမှာ အရည်ပျော်သည်အထိ ချက်ထား၏။ နူးညံ့သော အတုံးကြီးများ၊ အဆီများသော်လည်း မအီသော အသားများကို ဝါးလိုက်လျှင် မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ ထူထဲပြီးပြည့်ဖောင်းသေယ သိုးသားအလွှာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ခံစားနိုင်သည်။ ဗိုက်ထဲသို့ မျိုချပြီးနောက် နှုတ်ခမ်းနှင့် ပါးများတွင် အရသာရှိသော သိုးသားဟင်းရည်က ပဲ့တင်ထပ်နေဆဲဖြစ်သည်။ပေါင်းထားသောဘန်မုန့်၏အရေပြားကို နူးညံ့စွာ စိမ်ထားသည်။ ကြာဇံက ဝါးရဆဲဖြစ်သည်။ ဟင်းရည်က နှံ့စပ်ပြီး ကျေနပ်စရာကောင်း၏။ ၎င်းသည် စပ်သည်၊ လတ်ဆတ်သည်၊ ငန်ပြီး ကြာရှည်စွာ အရသာရှိသည်။
YOU ARE READING
ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း
Non-FictionNew Normal တစ်ပတ် သုံးပိုင်း update ပါမယ်ရှင် .. Normal novel page မွာ ဒီနေ့ပဲစဖတ်လို့ရပါပြီ Title - Ancient Foodeie Survival Guide Description ကျန်းရှုယောင်တစ်ယောက် ဝိညာဉ်ကူးပြောင်းကာ ဟိတ်ဟန်များသည့် ပုံစံနှင့် ကြိုးတိုးကြောင်တောင် ဝတ်စားဆင်ယင...