ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်း

1K 85 0
                                    

Chapter 23

ရှဲ့ဖေး ထိုင်ချလိုက်ပြီး တူကိုယူကာ တို့ဟူးပုတ်နံ့ကို ရှုရှိုက်လိုက်သည်။ သူမ အကြိမ်အနည်းငယ် တုံ့ဆိုင်းသွားပြီး ပါးစပ်ထဲထည့်ရန် သတ္တိကို စုဆောင်းလိုက်သည်။

တို့ဟူးပုတ်၏ ဆော့စ်က ကြက်သွန်ဖြူ၏ အနည်းငယ်စပ်သော အရသာနှင့်အတူ အရသာပြီးပြည့်စုံပြီး ကိုက်လိုက်သည်နှင့် သူမကို အံ့အားသင့်သွားစေသည်။

ကြော်ထားပြီး ကြွပ်ရွနေသော အပြင်ဘက်အရေခွံကို ကိုက်လိုက်သောအခါ အတွင်းထဲသို့ စိမ့်ဝင်နေသော ဆော့စ်က ရုတ်တရက် ပါးစပ်ထဲ တွင် ပေါက်ကွဲထွက်သွားသည်။ ပူပြီး အရသာရှိပြီး အပြင်မှာ ကြွပ်ကြွပ်လေးနှင့် အတွင်းသားက နူးညံ့၏။ အတွင်းရှိ တိုဟူးက အရည်ရွှမ်းပြီး ဝါးပြီးနောက် ထူးခြားသော အချဉ်ဖောက်ထားသည့်အရသာကို ဖြည်းညှင်းစွာ မြည်းစမ်းနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

တို့ဟူးပုတ်၏အပြင်အခွံက အတော်လေး ဝါးရသည်၊ ၎င်းကိုဆော့စ်ဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားပြီး ကြော်ထားသော အနံ့ရှိသည်။ များများဝါးလေလေ အရသာပိုကောင်းလေဖြစ်၏။

မျိုချပြီးနောက် သူမ၏ ခံတွင်း၌ မွှေးကြိုင်သော မွှေးရနံ့များ ရှိနေဆဲဖြစ်ပြီး အရသာမှာ အဆုံးမရှိပေ။

အထူးသဖြင့် ဝါးနေရသောအပြင်အကာဖြစ်ပြီး သူမ လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေးနေမိသည်။ ထိုကဲ့သို့ ရွံရှာဖွယ် အရသာရှိဟန်ရှိသော မီးခိုးမည်းရောင်အခွံက စားလိုက်သောအခါတွင် ထိုသို့ဖြစ်ကြောင်း ပေါ်လာသည်။

ရှဲ့ဖေး ခဏမျှ မလှုပ်မယက်ဖြစ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ရှဲ့ကျောက် အခြားတစ်ပိုင်းကိုပါ သူမ စားချင်နေသည်ဟု သံသယဖြစ်မိသွာသည်။ သူက သူ့လက်တွေကို တိတ်တဆိတ်ပြန်ဆွဲယူပြီး ရှဲ့ဖေးကိုခေါ်လိုက်၏။

"ဒေါ်လေး"

ရှဲ့ဖေး အသိပြန်ဝင်လာပြီး ရှဲ့ကျောက်ကိုမော့ကြည့်လိုက်က အခုလေးတင်က အရာအားလုံးကို သတိရသွားသည်။ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်ပြီး ဖြူဖျော့နေသော မျက်နှာက တဖြည်းဖြည်း ကြက်အသည်းအရောင်ဖြစ်လာ၏။

ခေတ်ဟောင်းရောက်foodieတစ်ယောက်၏ရှင်သန်ခြင်းWhere stories live. Discover now