Chapter 14
ခရီးစဉ်၏ဒုတိယတစ်ဝက်တွင် ကင်မရာမန်းမှာ အမောဆို့ကာ အသက်ထွက်လုမတတ်ဖြစ်နေသောကြောင့် ချီရှင်းချန် သူ၏အရှိန်ကို အနည်းငယ်လျော့ချပေးလိုက်သည်။ သို့တိုင်အောင် နောက်ဆုံးရလဒ်မှာ သိသိသာသာပင် သူ၏တိုတောင်းသောလမ်းကြောင်းရွေးချယ်မှုနှင့် လျှင်မြန်သောအရှိန်ကြောင့် ချီရှင်းချန်မှာ ပထမဆုံးရောက်ရှိသူဖြစ်နေခဲ့လေသည်။
အဆုံးတွင် ရပ်နိုင်လိုက်ပြီဖြစ်သည့်ကင်မရာမန်းမှာ သူ၏ဝိညာဉ်ပင် ကောင်းကင်ပေါ်သို့ တက်လုမတတ်ဖြစ်နေပြီဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ၏မျက်လုံးများမှာ ရှုပ်ထွေးမှုများကိုသာ ပြသနေပြီး ယနေ့မှာ မည်သည့်နေ့ဖြစ်သည် သို့မဟုတ် မည်သည့်နေရာတွင်ရောက်ရှိနေသည်ကိုပင် မေ့လျော့သွားပြီဖြစ်ကာ သူ၏ပါးစပ်မှာ တစ်စုံတစ်ခုကို တောက်လျောက်ရေရွတ်နေခဲ့သည်။
ဒါရိုက်တာ၏ညွှန်ကြားချက်ကြောင့် ရိုက်ကွင်းလက်ထောက်မှ ဖုန်းကိုထုတ်ကာ ကင်မရာမန်းကိုမေးလိုက်သည်
" လီကော ဘာတွေပြောနေတာလဲ…"
" ဒီနယ်ပယ်ထဲဝင်လာမိဖို့ကို ငါ့အရင်ဘဝတုန်းက ဘယ်လောက်တောင် မကောင်းမှုတွေကျူးလွန်ခဲ့လို့လဲမသိ…."
ကင်မရာမန်းမှာ သူ၏ရှုပ်ပွခါးသီးနေသောမျက်ရည်များကို သုတ်လိုက်ပြီး " နောက်ဘဝသာရှိမယ်ဆိုရင် လောင်ဇီက သေချာပေါက် မီဒီယာလောကထဲကို လုံးဝမဝင်တော့ဘူးပဲ…"
ထိုအချိန်၌ မီဒီယာလောက၏ထိပ်တန်းပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးကို သူ၏ခွန်အားသက်သက်ဖြင့် အနားယူရန် လှုံ့ဆော်ပေးနိုင်ခဲ့သောချီရှင်းချန်မှာမူ ဤအကြောင်းကို သိမနေချေ။ သူ၏စက်ဘီးလက်ကိုင်တွင်ပတ်ထားသောနားကြပ်ကိုဖြုတ်ကာ သူ့အိုင်ဒေါ၏အသံမှာ မည်မျှကောင်းမွန်ကြောင်းကိုသာ ကြွားဝါနေခဲ့သည်။ သူ့အိုင်ဒေါ၏အသံကိုကျေးဇူးတင်ရပေမည် သူ၏စက်ဘီးမှာ မိုးပေါ်ပျံတက်လုမတတ် လျင်မြန်နေခဲ့လေသည်။
လမ်းကြားလေးထဲတွင် ချီရှင်းချန် ပန်းဝင်နိုင်ရန်အတွက် ခြေနင်းကိုဆက်မနင်းသေးဘဲ ငါးမိနစ်မျှစောင့်ဆိုင်းနေသည့်ပိုင်ရဲ့၏မျက်နှာပေါ်တွင် ပဟေဠိဖြစ်နေသောအမူအယာတစ်ခုပေါ်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး