Chapter 141
ပိုင်ရဲ့၏ ခိုင်မာသည့် သဘောထားကို မြင်ပြီး ချီရှင်းချန် နင့်နင့်နဲနဲကိုရင်ထဲထိသွားရသည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က မနာတော့သလို ခြေထောက်တွေလည်း မနာတော့ပေ။ အကြိမ်တစ်ရာ အပွတ်ခံရလျှင်ပင် သူ ကျော်သွားပေးနိုင်သည်။
တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူ မနေနိုင်ဘဲ ကြောက်ရွံ့ရလာသည်။ပိုင်ရဲ့၏မိသားစုက ယောကျာ်းနှစ်ယောက် ပေါင်းဖက်သည်ကိုလက်ခံနိုင်ပါ့မလား...
လောကအမြင်တွင်၊ ဤအရာက ပုံမှန်မဟုတ်၊ ပုန်ကန်ထကြွပြီး ဖောက်ပြန်ခြင်းပင်။ပိုင်ရဲ့ရဲ့မိဘတွေက သူ့ကို ပိုင်ရဲ့ကို လမ်းလွဲသွားအောင်လုပ်လို့မုန်းမှာလား...
ပိုင်ရဲ့ရဲ့ မိသားစုက လိင်တူချစ်သူတွေကို လက်ခံနိုင်ရင်တောင်မှ သူ့ကို လက်ခံပါ့မလား...
ခြုံပြောရလျှင် သူ့မှာ ရုပ်ရည်ချောမောပြီး အလုပ်ကြိုးစားသည်ကလွဲ၍ တခြားအားသာချက်တွေ မရှိပါချေ။ပိုင်ရဲ့က အင်မတန်ကို တောက်ပလင်းလက်လွန်းသည်။
သူတို့ကြားက ကွာဟချက်က အလွန်ကြီး၏။ပိုင်ရဲ့၏ မိသားစုကို အောင်နိုင်ရန် သူ့မှာ ယုံကြည်ချက်မရှိပေ။
သူ့မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး ပိုင်ရဲ့ မရယ်ဘဲမနေနိုင်။
"မကြောက်ပါနဲ့...ကိုယ့်မိဘတွေက အေးဆေး"
ချီရှင်းချန်က အိပ်ယာခင်းပေါ်တွင် ခြေချောင်းများကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။
"ကျွန်တော်သိပါတယ်...ခင်ဗျားအရင်က အင်တာဗျူးတစ်ခုမှာ ပြောဖူးတယ်"
"ဒါဆို မင်းဘာကိုကြောက်တာလဲ"
ချီရှင်းချန်: "…"
ခင်ဗျားခြေထောက်တွေအချိုးခံရမှာကို ကြောက်တာ...
"ဒီလိုဆိုရင်ရော..."
ပိုင်ရဲ့က အကြံပြုသည်။
"တရုတ်နှစ်သစ်မကူးခင် နှစ်လလောက်ရှိသေးတယ်... မင်း သေချာစဉ်းစားကြည့်လို့ရတယ်...မသွားချင်ရင် နောက်နှစ်မှာ ဆက်ပြောကြတာပေါ့"
"ကောင်းပြီ"
ချီရှင်းချန် အိပ်ယာခင်းပေါ်တွင် ခြေချောင်းများကို ပွတ်သပ်ရပ်လိုက်ပြီး ဝန်လေးစွာ သဘောတူလိုက်သည်။
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
