Chapter 112
ချီရှင်းချန်က နှစ်ဘက်လုံးဖဲကြိုးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲလိုက်သည်။ ကျွမ်းပစ်ပြီးနောက်၊ သူသည် ဇောင်ထိုးအနေအထားတွင် ရှိနေသည်။
သူ့ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ကို ဖဲကြိုးများဖြင့် တင်းကျပ်စွာ ပတ်ထားသည်။
လူတွေကို တုံ့ပြန်ရန် အခွင့်အရေးမပေးဘဲ လွှဲယမ်းနေသောလက်ကဖဲကြိုးနှင့်အတူ လျင်မြန်စွာမြှောက်တက်လာသည်။ဤအနောက်တိုင်းပုံစံရှောင်ချီလောင်ရှီးက သတင်းထုတ်လွှင့်မှုနှင့် ကွန်မြူနစ်လူငယ်အဖွဲ့ချုပ်၏ ဗီဒီယိုများတွင် ပေါ်ထွက်ရန်အတွက် ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာ ဆက်ကပ်ပညာများကို တစ်ချိန်က အားကိုးခဲ့ကြောင်း သူတို့ သတိရသွားချိန်မှာ…
ဖဲကြိုးများက မြေပြင်အထက် ငါးမီတာနီးပါးမှာ
ချီရှင်းချန်ကို လေထဲတွင် တန်းလန်း ချိတ်ဆွဲထားပြီးဖြစ်သည်။
သံမဏိကြိုးများကဲ့သို့သော အကာအကွယ်အစီအမံများကို မတွေ့ရပေ။
"ဖာ့ခ်"
"အိုးမိုင်ဂေါ့"
"အိုးမိုင်ဂေါ့"
ကျောက်တုံးကြီးကို ရေကန်ထဲ ပစ်ချလိုက်သလိုပင်။ "ဝိုး" ခနဲဖြင့် အသံသွင်းစတူဒီယိုမှာ ပွက်ပွက်ဆူလာသည်။
ကံမကောင်းစွာပဲ၊ လေထဲမှာ ဇောက်ထိုးချိတ်ဆွဲထားသည်က ပွဲပြီးသွားသည်ဟုမဆိုလိုပါချေ။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် ချီရှင်းချန်၏ရှိုးပွဲက ယခုမှစတင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
သူက "မိုးပျံပိုး" ဟုခေါ်သော ကောင်းကင်ဘားတစ်မျိုးကို ဖျော်ဖြေခဲ့သည်။ဖျော်ဖြေသူက အဝတ်အစား၊ မိတ်ကပ်စသည်ဖြင့်ပြင်ဆင်ကာ လေထဲတွင် နည်းပညာဆိုင်ရာ လှုပ်ရှားမှုအမျိုးမျိုးကို အပြီးသတ်ရန် ဖဲကြိုးတစ်ချောင်း သို့မဟုတ် နှစ်ခုကို အသုံးပြုရသည်။ အကျိုးသက်ရောက်မှုက လေထဲတွင် ပျံနေသကဲ့သို့ အလွန်ပြေပြစ်သည်။
အချိန်က တင်းကျပ်ပြီး ချီရှင်းချန် အချိန်ဖြုန်း၍မရပေ။သူသည် ဖဲကြိုးများကို ဆွဲကိုင်ကာ မတ်တပ်ရပ်နေသည့် အနေအထားသို့ ပြန်သွားရန် သူ့ခါး၏ ခွန်အားကို အသုံးပြုခဲ့သည်။
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
