Chapter 24
ချီရှင်းချန် ထပ်မစောင့်နိုင်တော့ဘဲ ပိုင်ရဲ့ရှေ့သို့ခုန်ထွက်ကာ နေကာမျက်မှန်ကို အတင်းအကြပ်ဆွဲတပ်ပေးလိုက်သည်။
ခဏကြာစိစစ်ပြီးနောက်တွင် ထိုသူ၏ထွက်ပေါ်နေသောမျက်ခုံးများ၊နှာခေါင်း၊ပါးစပ် စသည့်ဖြင့်အရာအားလုံးမှာ အလွန်အမင်းကြည့်ကောင်းနေကာ ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည်။
ဤသို့ဖြင့် ချီရှင်းချန် ဦးထုပ်တစ်ခုကိုထုတ်ကာ ပိုင်ရဲ့၏ခေါင်းပေါ်သို့ ဖတ်ခနဲနေအောင် အတင်းအကြပ်ဆောင်းပေးလိုက်ပြန်သည်။
ပိုင်ရဲ့မှာမူ နေရာတွင်သာရပ်နေပြီး ချီရှင်းချန်လုပ်ချင်သမျှကို လုပ်ခွင့်ပေးထားကာ ကူကယ်ရာမဲ့ဟန်ဖြင့် ပြောလာခဲ့သည်
" ကျေနပ်ပြီလား…"
" အရမ်း အရမ်းပဲ…" ချီရှင်းချန် လျှာထုတ်ပြလိုက်ပြီး " နှာခေါင်းစည်းရှိရင် ပိုပြီးတော့တောင် ကောင်းဦးမှာ…"
" ငါ့ကိုဘယ်လိုပုံစံပေါက်တဲ့အထိကို ဖုံးထားချင်နေတာလဲ…"
" ကျွန်တော့်ကိုအပြစ်မတင်ပါနဲ့.." ချီရှင်းချန် လက်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ပြလိုက်ပြီး " ဘယ်သူကဒီလောက်ကြည့်ကောင်းနေခိုင်းလို့တုန်း…"
ဖတ်ခနဲစကားထွက်သွားပြီးနောက်မှသာ ချီရှင်းချန် သူ၏ခံစားချက်အစစ်အမှန်များကို ပြောမိသွားသည်အား သတိပြုမိသွားသောကြောင့် ပါးစပ်ကို ကပျာကယာပိတ်ကာ မပြောခဲ့ဟန်သာဆောင်နေလိုက်သည်။
သို့သော်လည်း ပိုင်ရဲ့မှာမူ နားမကြားသူမဟုတ်နေပေ။ သူကင်မရာကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ အသံနိမ့်နိမ့်ဖြင့် ပြန်မေးလိုက်သည် " မင်းအခုဘာပြောလိုက်တာလဲ…"
ချီရှင်းချန် : "...."
ပိုင်ရဲ့ : " မင်းကကိုယ့်ကိုကြည့်ကောင်းတယ်လို့ ထင်တာပေါ့…"
ချီရှင်းချန်၏မျက်လုံးများမှာ ဟိုဟိုဒီဒီလျောက်ကြည့်နေပြီးနောက် မေးခွန်းကိုရှောင်တိမ်းရန် ကြိုးစားလိုက်သည်
" ကျွန်တော်က အမြဲအစ်ကို့ကိုကြည့်ကောင်းတယ်လို့ ပြောနေတာမဟုတ်ဘူးလား…"
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
