Chapter 118
ချီရှင်းချန် " တစ်ခါလေးတောင်မလာဘူးလား…"
" ဟင့်အင်း…" ထောင်ရွှမ် ရှုပ်ထွေးသွားရသည် " ဘာဖြစ်လို့လဲ ရှင်းရှင်းကော… ကျဲကျဲက Hမြို့ကိုပြန်သွားပြီမလား…"
ထိုကဲ့သို့သောမေးခွန်းမျိုးနှင့်ကြုံရချိန်၌ ချီရှင်းချန် ပြောစရာစကားများ ပျောက်ရှနေရပြီး မည်သို့ပြန်ဖြေပေးရမည်ကို သိမနေပေ။
အကယ်၍သာ သူထောင်ရွှမ်ကို သူ၏အစ်မဖြစ်သူမှာ မြို့လာခဲ့သော်လည်း သူ့ကိုမတွေ့သွားသည်ကို ပြောလိုက်မိပါ ထောင်ရွှမ်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားနိုင်သည်။
" ဒီအတိုင်းမေးကြည့်တာပါ…" ချီရှင်းချန် အခွံခွာထားသောပန်းသီးကို ပေးလိုက်ပြီး ယောင်ဝါးဝါးပြောလိုက်သည် " အစ်ကိုလည်း ဒီရက်ပိုင်းမဂ္ဂဇင်းရိုက်နေတာနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတော့ ထောင်ထောင်ကျဲနဲ့အဆက်အသွယ်မရဘူးလေ…"
" အာ…" ထောင်ရွှမ် ပန်းသီးကိုယူကာ ရေရွတ်မိလိုက်သည်။
ချီရှင်းချန် ထောင်ရွှမ်ပြောသည်ကို ရှင်းရှင်းမကြားလိုက်ရသည့်အတွက် မေးလိုက်ရသည် " ရှောင်ရွှမ် ဘာပြောလိုက်တာလဲ…"
" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး…"
ထောင်ရွှမ်မှာ ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ပြောနေသည့်အတွက် ချီရှင်းချန် သူ၏အမူအယာကို မမြင်ရသော်လည်း အသံထဲတွင် နက်ရှိုင်းသောစိတ်ပျက်အားငယ်မှုများပါဝင်နေခဲ့သည်။ ထို့နောက် ထောင်ရွှမ်မှ " ကော ကျွန်တော့်ကိုဒီလိုနှစ်သိမ့်ပေးဖို့မလိုပါဘူး…အသားကျနေပြီးသားပဲဟာ… အရေးမကြီးတော့ဘူး…"
အသားကျနေပြီးပြီ…
အသားကျနေပြီဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ…
ထောင်ထောင်က အမြဲတမ်းသူမရဲ့နေမကောင်းဖြစ်နေတဲ့မောင်လေးကို လျစ်လျူရှုထားတာလား…
" ရှောင်ရွှမ်.." ချီရှင်းချန် တွေးလေလေ ပို၍ဝမ်းနည်းလာလေလေ ဖြစ်ရသောကြောင့် မေးလိုက်မိသည်
" ထောင်ထောင်ကျဲက… အမြဲဒီလိုပဲလား.."
ထောင်ရွှမ် ခေါင်းကိုသာယမ်းပြလာကာ ပြန်မဖြေခဲ့ပါ။
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
