Chapter 98
"ရှင်းရှင်း ဖြည်းဖြည်းစား...အကုန်လုံးက မင်းအတွက်ပဲ...မင်းနဲ့ ဘယ်သူကမှ လုစားမှာ မဟုတ်ဘူး"
မနက်ခင်း ထမင်းစားပွဲမှာ ချီယွီကျီးက ထမင်းတွေအငမ်းမရအောင်စားနေသည့် သူမမောင်ကို ကြည့်ပြီး ရင်နာနာနှင့် သတိပေးလိုက်သည်။
"ရပါတယ်"
ချီရှင်းချန်က ချီယွီကျီးပြုလုပ်ထားသော ပုဇွန်ဖက်ထုပ်နှစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲသို့ တစ်လုတ်ထဲထည့်ကာဆို၏။
"အရသာရှိလိုက်တာ"
ချီယွမ်ရှောင် သည်းမခံနိုင်တော့ပေ။ သူက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာပြောလိုက်သည်။
"ရှင်းရှင်း... မင်းအတင်းကြီးလုပ်စားစရာမလိုဘူး...အဆင်ပြေတယ်"
"ကျွန်တော်မစားနိုင်ဘူးလို့ ဘယ်သူပြောလဲ... အများကြီးစားနိုင်တယ်"
ချီရှင်းချန်က တူဖြင့်တစ်လုတ်ပြီးတစ်လုတ်သွတ်ကာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်စားနေသည်။မရမက အတင်းကြီးစားနေပုံမပေါ်ပေ။
ချီယွမ်ရှောင် နှင့် ချီရှောင်မင်တို့သည် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ရှုပ်ထွေးစွာ ကြည့်မိကြသည်။
နှစ်ရက်ဆက်တိုက် သူတို့၏ ရှင်းရှင်း အားအင်ပြည့်ဝနေပြီး သူစားသမျှကို နှစ်သက်၍နေသည်။ သူက ချီယွီကျီး၏ ဟင်းလျာများကိုပင် မြိန်ရေရှက်ရေ စားခဲ့သည်။
ရှင်းရှင်းလေးကို တစ်စုံတစ်ခုက အပိုင်စီးသွားခဲ့တာလား...
ဒါမှမဟုတ် သူ့ညီမဆီက အဆိပ်ခတ်ခံလိုက်ရလို့လား...
သို့ပေမဲ့ ထိုသည်ကလွဲလို့ ကျန်သည့်အရာအားလုံးကပုံမှန်ပါပင်။ တနေကုန် ပြုံးနေသောကြောင့် သူက ပိုချစ်ဖို့ကောင်းနေသည်။
တကယ့်ကို ထူးဆန်းပါ၏။
သူ့အစ်ကိုနှင့် အဖေက အကြောင်းရင်းကို မသိနိုင်ပေမဲ့ ချီရှင်းချန်ကမူ ၎င်းကို ကောင်းကောင်းသိလေသည်။
သူက ပိုင်ရဲ့၏ အထူးဂရုစိုက်မှုထဲမှာဖြစ်၏။
အထူးဂရုစိုက်မှုတွင် "အထူး" ဟူသော စကားလုံးရှိသည်။
YOU ARE READING
အမြောက်စာမိသားစုကို ငါရလိုက်တယ်
Randomပြန်သူမရှိတော့ဘူးဆိုလို့ ယူပြန်လိုက်ပြီ ဟီးဟီး ဖတ်ပေးကြပါဦး
